عنوان مقاله :
بررسي بيان ژن‌هاي مرتبط با بيماريزايي در برنج همزيست‌شده با قارچ Trichoderma harzianum پس از تلقيح با قارچ Magnaporthe oryzae
پديد آورندگان :
نظري ، سميه دانشگاه ولي عصر (عج) رفسنجان - دانشكده كشاورزي - گروه گياهپزشكي , علايي ، حسين دانشگاه ولي عصر (عج) رفسنجان - دانشكده كشاورزي - گروه گياهپزشكي , بابايي زاد ، ولي‌اله دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري - دانشكده علوم زراعي - گروه گياهپزشكي , مومني ، علي سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - موسسه تحقيقات برنج كشور - گروه اصلاح و تهيه بذر
كليدواژه :
آنزيم‌هاي دفاعي , برنج , بيان ژن , بيماري بلاست , قارچ همزيست
چكيده فارسي :
برنج از مهم‌ترين گياهان زراعي دنيا است كه سطح وسيعي از اراضي زراعي قابل كشت را به خود اختصاص داده است. بيماري بلاست از مهم‌ترين و مخرب‌ترين بيماري‌هاي برنج مي‌باشد كه موجب كاهش توليد اين محصول مي‌گردد. به دليل آلودگي‌هاي زيست محيطي ناشي از مصرف بي‌روية قارچكش‌ها جهت كنترل اين بيماري و از طرفي مقاومت بيمارگر به اين مواد شيميايي، توسعة راهكار‌هاي بهتر و سالم‌تر براي كنترل اين بيمارگر ضروري به نظر مي‌رسد. كنترل بيولوژيك بيماري‌هاي گياهي با استفاده از آنتاگونيست‌ها مي‌تواند يك روش جايگزين اميد‌بخش باشد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه تأثير غير‌مستقيم قارچTrichoderma harzianum بر قارچ بيمارگرMagnaporthe oryzae در شرايط گلخانه از طريق القاء مقاومت سيستميك در رقم حساس طارم محلي بررسي شد. بدين منظور، بيان چند ژن مهم دفاعي در گياهان همزيست‌شده با تريكودرما و گياهان شاهد (فاقد تريكودرما) در زمان‌هاي مختلف پس از تلقيح بيمارگر با استفاده از روش Realtime qPCR مورد بررسي قرار گرفت. نتايج: نتايج حاكي از افزايش سطح بيان ژن‌هاي NPR1، PR2 و PR3 پس از تلقيح بيمارگر در گياهان همزيست‌شده با تريكودرما در مقايسه با گياهان شاهد بود كه در مورد ژن‌هاي PR2 و PR3 از نظر آماري اختلاف معني‌داري وجود داشت. با اين وجود در بعضي از زمان‌ها، اختلاف معني‌داري در سطح بيان ژن‌هاي مورد ارزيابي بين دو تيمار مشاهده نشد. بررسي صفات مرفولوژيكي مختلف از قبيل وزن خشك ريشه، ساقه و برگ، طول ريشه، قطر ساقه و ارتفاع بوته حاكي از افزايش آن‌ها در گياهان همزيست‌شده در مقايسه با گياهان شاهد بود هر چند اين اختلاف بجز صفت ارتفاع بوته در مورد بقيه صفات معني‌دار نبود. ميزان كلروفيل a وb نيز بعنوان صفات فيزيولوژيكي در هر دو تيمار اندازه‌گيري شد. اگرچه مقدار كلروفيل a در گياهان همزيست‌شده بيشتر از گياهان شاهد بود اما اختلاف معني‌داري مشاهده نشد. بررسي بر‌همكنش گياه برنج و بيمارگر در حضور تريكودرما نشان داد كه اختلاف معني‌داري از نظر شدت بيماري بين گياهان همزيست‌شده و گياهان شاهد وجود دارد به طوري كه همزيستي گياهان با تريكودرما موجب كاهش شدت بيماري در مقايسه با گياهان شاهد گرديد. نتيجه‌گيري: اين نتايج مي‌تواند تا حدودي بيانگر حفاظت سيستميك گياه برنج در مقابل قـارچ M. oryza در اثر همزيستي ريشة گياه با قارچT. harzianum و در نتيجه، القاء مقاومت و افزايش ژن‌هاي مرتبط با بيماريزايي باشد اما كافي نيست. بنابراين، لزوم تكرار آزمايش گلخانه و در نتيجه، اطمينان از وجود اختلاف معني‌دار در بيان ژن‌هاي مورد مطالعه بين گياهان همزيست‌شده و گياهان شاهد ضروري به نظر مي‌رسد.
عنوان نشريه :
بيوتكنولوژي كشاورزي
عنوان نشريه :
بيوتكنولوژي كشاورزي
