اثر افزودن تعديل كننده هاي مالتودكسترين و رومالاتو بر شاخص هاي عملكردي، توليدات تخميري شكمبه و فراسنجه هاي خوني گوسفندان نر پرواري

Effect of adding rumen modifiers (malate and maltodextrin) on performance parameters, fermented products and blood metabolites on male Sheep fattening

سابقه و هدف: جهت دستيابي به افزايش وزن بالا در بره‌هاي پرواري از مقادير بالاي كنسانتره استفاده مي‌شود. اين مسأله مي‌تواند منجر به بروز اسيدوز شكمبه‌اي، آبسه‌هاي كبدي و نفخ شود كه پرورش را با مشكل مواجه مي‌كند. استفاده از تركيبات تعديل‌كننده محيط شكمبه مي‌تواند به كاهش اين مشكلات كمك كند. به همين دليل از تركيبات اسيد ماليك و قندي (مالات و مالتودكسترين) به عنوان بهبود دهنده شرايط محيط شكمبه و عملكرد كلي دام در اين پژوهش استفاده شده است. مواد و روش‌ها: تعداد 48 رأس بره نر نژاد شال در 4 تيمار و 3 تكرار و 4 مشاهده در هر تكرار در قالب طرح كاملاً تصادفي گروه‌بندي شدند. بره‌ها بعد از وزن‌كشي (1/4± 1/46 كيلوگرم) به صورت تصادفي به تيمارهاي آزمايشي 1- تيمار شاهد بدون ماده افزودني 2- تيمار حاوي 30 گرم مالتودكسترين به ازاي هر راس روزانه به صورت سرك 3- تيمار حاوي 15 گرم مالات با نام تجاري رومالاتو به ازاي هر راس روزانه به صورت سرك 4- تيمار حاوي 30 گرم مالتودكسترين و 15 گرم رومالاتو به ازاي هر راس روزانه و به مدت 30 روز به صورت سرك، اختصاص داده شدند. ماده خشك مصرفي به صورت روزانه، pH شكمبه و نمونه‌برداري از مايع شكمبه در آغاز و پايان پژوهش و در بازه زماني 3 تا 5 ساعت بعد از خوراك‌دهي صبح انجام شد. فراسنجه‌هاي خوني شامل گلوكز، آلبومين، كلسترول و نيتروژن اوره‌اي خون نيز از طريق خونگيري در انتهاي آزمايش تعيين شدند. يافته‌ها: ماده خشك مصرفي در تيمار مالتودكسترين با 86/1 كيلوگرم در روز و تركيب مالتودكسترين و رومالاتو با 87/1 كيلوگرم در روز، بالاتر از تيمار شاهد و معني‌دار بود (03/0=P). افزايش وزن بدن در انتهاي آزمايش و ضريب تبديل غذايي تفاوت معني‌ داري را نشان ندادند (05/0p <). اما ميانگين افزايش وزن روزانه تمايل به معني‌داري را نشان داد و در تيمار تركيبي (مالتودكسترين+رومالاتو) بيشترين بود (05/0P>). سطح گلوكز خون (04/0=P) بين تيمارها معني‌دار و در تيمار مالتودكسترين با 79 و تركيب مالتودكسترين و رومالاتو با 78 ميلي‌گرم در دسي‌ليتر نسبت به شاهد با 8/63 بالاتر بود. ساير فراسنجه‌هاي خوني تفاوت معني‌داري نداشتند. در بين متغيرهاي شكمبه pH در تيمارهاي كه مالتودكسترين به آن افزوده شده بود نسبت به تيمار شاهد و تيمار فاقد مالتودكسترين افزايش نشان داد، اما اين افزايش معني‌دار نشد (1/7 و 9/6 در مقابل 8/6) (05/0P>). در متغير توليدات شكمبه‌اي تفاوت معني‌داري بين تيمارها مشاهده نشد (05/0p <). نتيجه‌گيري: در مجموع، نتايج اين پژوهش نشان داد كه تركيب مالتودكسترين و رومالاتو مي‌تواند موجب افزايش ماده خشك مصرفي در گوسفندان پرواري شود كه اين ويژگي بر افزايش وزن و ضريب تبديل تأثيرگذار مي‌باشد. همچنين تعديل‌كننده‌هاي شكمبه در تنظيم pH شكمبه و جلوگيري از افت آن و ايجاد توازن در فرآورده‌هاي تخميري شكمبه مؤثر هستند.

Background and objective: The high levels of concentrate are used for increase gaining in fattening Sheep. This can be caused Acidosis, Liver abscess and Bloat which produce some problems. Using of rumen modifiers can help to prevent of this disorders. The aim of this study was to evaluate the effects of dietary supplementation of malat (Rumalato), maltodextrin and mixture malate-maltodextrin on Sheep performance parameters, Rumen fermentable products and blood metabolites of lambs fed high-concentrate growing diets. Materials and Methods: For this purpose, 48 Shall lambs (46.1± 4.1 kg body weight) were randomly assigned to four dietary treatments in a completely randomized design with 12 lambs per treatment for 30 days. The treatment groups were as follows: 1) control: basal diet without any additive, 2) basal diet plus 30 gr maltodextin, 3) basal diet plus 15 gr malate (Rumalato) and; 4) basal diet mixture of 15 gr malate plus 30 gr maltodextrin. Dry matter intake, Body weight gain, Rumen fluid was collected 3-5 hours after morning feeding. Rumen parameters were measured for pH and volatile fatty acid at the end of the experiment. Blood sampling was collected before morning feeding. Blood parameters were defined at the end of experiment for Glucose, Albumin, Cholesterol and Blood urea nitrogen. Results: Dry matter intake was higher (p < 0.05) in lambs fed maltodextrin (1.86 kg/d) and mixture malate-maltodextrin (1.87 kg/d) than in lambs fed control (1.79 kg/d) or malate diet (1.80 kg/d) (P=0.03). Body weight gain and feed conversion ratio had not significant difference at the end of experiment (P>0.05). But average body weight gain showed tended to increase in lambs fed malate-maltodextrin. The blood glucose was significant between treatments and it was 79 mg/dl in lambs fed maltodextrin and 78 mg/dl in malate-maltodextrin compared to control (63.8 mg/dl) and malate (65 mg/dl) (P=0.04). Other blood parameters had not different. Among of rumen parameters, pH tended to increase in the lambs fed maltodextrin and malate-maltodexrtin compared to other treatments but without significant difference (7.1 and 6.9 to 6.8)(P>0.05). Other rumen fluid parameters such as volatile fatty acids had not significant difference between treatments. Conclusion: Totally, results of this study showed that adding of maltodextrin and mixture malate-maltodextrin can be improved dry matter intake in fattening sheep and this is effective for body weight gain and feed conversion ratio. However rumen modifiers are effective to rumen pH and prevention of low pH and caused balance in production of rumen fermentable products.