نقش معلمان و شاگردان مدارس جديد در انقلاب مشروطه ايران

انقلاب مشروطيت يكي از وقايع مهم در تاريخ معاصر ايران است. اين انقلاب پيامدهاي مهم سياسي و اجتماعي در جامعۀ ايراني به همراه داشت. تحليل‌گران انقلاب مشروطيت، به نقش روشنفكران، علما و بازاريان پرداخته اند، اما اين مقاله به نقش گروه هايي همچون معلمان، شاگردان و فارغ التحصيلان مدرسه هاي جديد در وقوع انقلاب مشروطيت مي پردازد. جمع آوري شواهد به روش اسنادي و تحليل شواهد به روش تحليل روايت است. براساس اسناد تاريخي معلمان، شاگردان و فارغ‌التحصيلان مدارس يكي از نيروهاي تأثيرگذار در انقلاب مشروطيت بوده اند. برنامه هاي درسي، معلمان و شيوۀ آموزشي مدارس، مطالعۀ كتاب ها و روزنامه هاي انتقادي، نگرش ها، گرايش ها و مهارت هايي در شاگردان مدارس شكل داد كه براي تغيير و اصلاح وضع موجودشان حضوري فعالانه در انقلاب مشروطيت داشتند. اين مقاله تأييد اين مدعاست كه آموزش مي‌تواند جامعه را تغيير دهد.