اثر عصاره هيدروالكلي گياه كارده (Biarum bovei Blume) بر گلوكز خون و پارامترهاي استرس اكسيداتيو در موش‌هاي صحرايي ديابتي‌شده با استرپتوزوتوسين

سابقه و هدف: استرس اكسيداتيو نتيجه عدم تعادل بين توليد راديكال‌هاي آزاد و دفاع آنتي‌اكسيداني بدن است. استفاده از آنتي‌اكسيدان مي‌تواند اثرات پيشگيري‌كننده‌اي در ديابت داشته باشد. هدف از تحقيق حاضر، ارزيابي اثرات تجويز عصاره آبي گياه كارده بر گلوكز خون و پارامترهاي استرس اكسيداتيو در موش‌هاي صحرايي ديابتي‌شده با استرپتوزوتوسين است. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه 40 سر رت ‌نر نژاد ويستار با وزن 250 ±200 گرم انتخاب گرديدند و به‌طور تصادفي به 5 گروه (كنترل، ديابتي، تيمار (ديابتي+ دريافت عصاره هيدروالكلي گياه كارده با دوزهاي 100، 200 و 400 ميلي‌گرم به ازاي كيلوگرم وزن در هر روز از طريق گاواژ به‌مدت 14 روز)) تقسيم‌ شدند. در پايان دوره مطالعه‌، ميزان قند خون ناشتا و همچنين ميزان مالون‌دي‌آلدئيد و فعاليت آنزيم‌هاي آنتي‌اكسيداني سوپراكسيد ديسموتاز، گلوتاتيون پراكسيداز و كاتالاز بافت قلب ارزيابي گرديد. داده‌هاي جمع‌آوري‌شده از طريق نرم‌افزار SPSS و با استفاده از آزمون تحليل واريانس يك‌طرفه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.نتايج: يافته‌ها نشان داد كه غلظت سرمي گلوكز در گروه تيمار به‌طور معني‌داري نسبت به‌ گروه ديابتي كمتر بوده است (0.01 P). همچنين در گروه تيمار، به‌طور معني‌داري سطح MDAكمتر و فعاليت آنزيم‌هاي TAC، SOD و GPX بيشتر از گروه ديابتي بوده است.نتيجه‌گيري: نتايج مطالعه حاضر نشان داد كه عصاره هيدروالكلي گياه كارده قادر است از افزايش قند خون در موش‌هاي صحرايي ديابتي‌شده جلوگيري نموده و سيستم آنتي‌اكسيداني بافت قلب را تقويت كند.