اثربخشي زوج درماني راه حل مدار بر دلزدگي، بخشش زناشويي و سبك‌هاي ارتباطي زوجين آسيب ديده از روابط فرازناشويي

سابقه و هدف: روابط فرازناشويي يكي از دلايل عمده طلاق و ازهم‌پاشيدگي زندگي زناشويي و در نهايت، كاهش سلامت جامعه است. هدف اين پژوهش تعيين اثربخشي زوج‌درماني راه‌حل‌محور بر دلزدگي، بخشش زناشويي و سبك‌هاي ارتباطي زوجين آسيب‌ديده از روابط فرازناشويي بود.مواد و روش‌ها: طرح پژوهش، نيمه‌آزمايشي از نوع پيش‌آزمون پس‌آزمون همراه با گروه كنترل بود. جامعه‌ آماري شامل تمامي افراد مراجعه‌كننده با مشكل روابط فرازناشويي همسر به مراكز مشاوره بهار، باور و اكسير شهر ساري در سال 1399 بود. 30 نفر به روش نمونه‌گيري در دسترس به‌عنوان نمونه انتخاب شدند و به‌صورت تصادفي در يك گروه آزمايش (15 نفر) و يك گروه گواه (15 نفر) قرار گرفتند. گروه مداخله طي 7 جلسه تحت زوج‌درماني راه‌حل‌مدار 90 دقيقه‌اي قرار گرفتند. پرسشنامه دلزدگي زناشويي پاينز (1996)، پرسشنامه بخشش ري و همكاران (2001) و پرسشنامه سبك‌هاي ارتباطي كريستنسن و سالاواي (1984) در مورد آن‌ها اجرا شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با آزمون تحليل كوواريانس صورت گرفت.نتايج: نتايج نشان داد كه آموزش تكنيك راه‌حل‌محور بر بخشش (0.001 P، 55.63=F) و دلزدگي زناشويي (0.001 P، 48.85=F) تأثير داشت. نتيجه‌گيري: زوج‌درماني راه‌حل‌مدار بر اهداف برجسته، قابل‌دسترسي، ملموس و قابل‌اندازه‌گيري تمركز دارد و بر دلزدگي، بخشش زناشويي و سبك‌هاي ارتباطي زوجين آسيب‌ديده از روابط فرازناشويي، مؤثر است.