مقايسه اثربخشي مداخلات مبتني بر ارزيابي مجدد شناختي و ذهن‌آگاهي در اصلاح شاخص توده بدني، ولع به غذا و پرخوري در زنان داراي اضافه‌وزن

سابقه و هدف: هدف پژوهش حاضر مقايسه اثربخشي مداخله‌هاي مبتني بر ارزيابي مجدد شناختي و مبتني بر ذهن‌آگاهي در اصطلاح ولع به غذا، پرخوري و كاهش وزن در زنان داراي اضافه‌وزن بود. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر، شبه‌تجربي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل بود كه در سه گروه اجرا شد (دو گروه آزمايش و يك گروه كنترل). تعداد 45 زن داراي اضافه‌وزن و چاق به روش دردسترس انتخاب شدند. دو گروه آزمايش با برنامه آموزش آگاهي از خوردن مبتني بر ذهن‌آگاهي (MBEAT) و مداخله ارزيابي مجدد شناختي تحت درمان قرار گرفتند. آزمودني‌ها قبل از درمان و بعد از اتمام آن، پرسشنامه ولع به غذا صفت (FCQT) و پرسشنامه پرخوري افراطي (BES) را تكميل كردند. داده‌ها با روش تحليل كوواريانس مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت. نتايج: نتايج نشان داد كه درمان MBEAT منجر به كاهش معنادار ولع به غذا و پرخوري افراطي شد (0.01 P)؛ درحالي‌كه بين گروه ارزيابي مجدد شناختي و گروه كنترل از لحاظ اين متغيرها تفاوت معناداري مشاهده نشد (0.05 P). همچنين درمان مبتني بر ذهن‌آگاهي منجر به كاهش معنادار شاخص توده بدني افراد شد (0.01 P)؛ درحالي‌كه بين گروه ارزيابي مجدد شناختي و گروه كنترل تفاوت معناداري مشاهده نشد (0.05 P). نتيجه‌گيري: يافته‌ها نشان مي‌دهند كه درمان مبتني ‌بر ذهن‌آگاهي با ارتقاي ظرفيت خودتنظيمي افراد، آگاهي از علائم دروني و بيروني و كاهش رفتارهاي خودكار، مي‌تواند درماني مؤثر و پايداري براي كاهش وزن و اصلاح ولع به غذا و پرخوري باشد.