اثربخشي بازي‌هاي گروهي در پيشگيري از اضطراب مدرسه و بهبود خودپنداره كودكان دبستاني

هدف پژوهش اثربخشي بازي هاي گروهي در پيشگيري از اضطراب مدرسه و بهبود خودپنداره كودكان دبستاني بود. روش پـژوهش نيمـه تجربي و طرح آن به‌صورت دوگروهي (گروه آموزش و گواه) همراه با دو مرحله پيش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماري آن متشكل از همه كودكان دختر دبستاني 12 تا 13 ساله شهر تهران در سال 94 95 بود كه 30  نفر از دانش آموزان به‌صورت نمونه‌گيري طبقه اي انتخاب شدند. از پرسشنامه خودپنداره‌ي مربوط به مدرسه ايي سنچندر، چك‌ليست جمعيت شناختي و مقياس اضطراب مدرسه استفاده گرديد. تحليل داده‌ها با استفاده از تحليل كوواريانس انجام شد. نتايج مطالعه نشان داد كه اين نمرات داراي همبستگي معناداري با نمرات اضطراب مدرسه و خودپنداره تحصيلي بوده است كه با تحليل كوواريانس اين اثر كنترل ‌شده است. با توجه به نتايج بازي‌هاي گروهي تفاوت معناداري در نمرات اضطراب مدرسه و خودپنداره تحصيلي گروه‌هاي كنترل و آزمايش ايجاد كرده است به‌نحوي‌كه بازي‌هاي گروهي 75 درصد از تغييرات اضطراب مدرسه و 70 درصد از تغييرات خودپنداره تحصيلي را تبيين مي‌كند (0.05≥P). نتايج اين پژوهش، براي تحقيقات آينده درزمينه كاربرد بازي هاي گروهي در پيشگيري از اضطراب مدرسه و بهبود خودپنداره دانش آموزان تلويحاتي را در بردارد.