نقش تاب آوري، تنظيم هيجان و خودكارآمدي در پيش بيني فرسودگي تحصيلي دانش آموزان دختردر مدارس متوسطه دوم شهراردبيل

پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش تاب آوري، تنظيم هيجان و خودكارآمدي در پيش بيني فرسودگي تحصيلي دانش آموزان انجام شد. روش اين پژوهش از نوع همبستگي بود. جامعه آماري شامل دانش آموزان (دختر) پايه دهم متوسطه ي مدارس شهر اردبيل در سال تحصيلي 98-1397 بود. نمونه ي آماري اين پژوهش246دانش آموز بودند. براي گردآوري اطلاعات از پرسشنامه ي فرسودگي تحصيلي برسو و همكاران، پرسشنامه ي تنظيم هيجان گروس و جان، پرسشنامه ي تاب‌آوري كانر و ديويدسون، پرسشنامه ي باورهاي خودكارآمدي عمومي نظامي، شوآرترز و بورن اجرا گرديد. براي تجزيه و تحليل اطلاعات، از آزمون همبستگي پيرسون و آزمون تحليل رگرسيون چندمتغيره استفاده شده است. نتايج تجزيه و تحليل داده ها نشان داد تاب آوري و خودكارآمدي مي تواند فرسودگي تحصيلي را در دانش آموزان پيش بيني كند. بر اساس يافته هاي اين مطالعه دانش آموزان تاب آور، خودكارآمد و داراي تنظيم هيجاني درست، آسيب پذيري كمتري در مقابل فرسودگي تحصيلي دارند. بنابراين تقويت اين متغير در دانش آموزان كه در معرض فرسودگي تحصيلي قرار دارند، سبب بهبود عملكرد تحصيلي آنان مي شود.