تأثير تمرينات اصلاحي بر راستاي سر و شانه و تعادل در زنان مبتلا به سردرد سرويكوژنيك با كمپلكس سر و شانه‌به‌جلو

اهداف: تغييرات به‌وجودآمده در راستاي مطلوب سر و گردن و متعاقب آن كمربند شانه از شيوع بالايي برخوردار است كه پيامدهاي گوناگوني، از جمله سردرد سرويكوژنيك را به دنبال دارد. هدف از پژوهش حاضر، بررسي اثر دوازده هفته تمرينات اصلاحي بر راستاي سر و شانه و تعادل زنان مبتلا به سردرد سرويكوژنيك با كمپلكس سر و شانه‌به‌جلو بود. مواد و روش‌ها: 32 زن بر اساس نرم‌افزار جي پاور با توان 80 درصد، فاصله اطمينان 95 درصد و افكت سايز 9.0 كه مبتلا به سردرد سرويكوژنيك و كمپلكس سر و شانه‌به‌جلو بودند، نمونه‌هاي پژوهش كنوني را تشكيل دادند. آزمودني‌ها به‌ صورت هدفمند انتخاب شدند و به ‌طور تصادفي در دو گروه شانزده‌نفري آزمايش (با ميانگين سني 4.42±36/12 سال و قد 162/93±5/49 سانتي‌متر و وزن 3/69±60/25 كيلوگرم) و كنترل (با ميانگين سني 4/44±35/93 سال و قد 3/84±162/12سانتي‌متر و وزن 58/62±3/68 كيلوگرم) قرار گرفتند. با استفاده از روش تصويربرداري از نماي جانبي زواياي سر و شانه‌به‌جلو و توسط دستگاه بايودكس شاخص تعادل در چهار حالت ارزيابي شد. آزمايش تمريني به ‌مدت دوازده هفته انجام گرفت. تمامي آزمون‌ها در پس‌آزمون دوباره تكرار شد. نتايج اين پژوهش با استفاده از آزمون آماري تي زوجي به منظور بررسي تفاوت‌‌هاي درون‌گروهي و آزمون تي مستقل به منظور بررسي تفاوت‌‌هاي بين‌گروهي با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 24 تجزيه ‌و ‌تحليل شد. يافته‌ها: بعد از اتمام تمرينات، تمامي متغير‌هاي زواياي سر و شانه و شاخص‌هاي تعادل در هر دو گروه آزمايش و كنترل در پس‌آزمون به‌ طور معناداري بهبود يافتند (p 0/05)، ولي مقايسه بين‌گروهي نتايج در پس‌آزمون نشان داد كه گروه آزمايش در هر سه متغير زاويه سر‌به‌جلو، شانه‌به‌جلو و تعادل نسبت به گروه كنترل بهبود معناداري داشته است (0/0001=P). نتيجه‌گيري: از آنجا كه تمرينات اصلاحي در هر مكان و زماني توسط خود فرد قابل اجراست و با توجه به تأثيرات مثبت آن بر بهبود راستا و تعادل، به افراد مبتلا به سردرد سرويكوژنيك با ناهنجاري يادشده توصيه مي‌شود.