رابطه جامعه يادگيرنده حرفه‌اي با نوآوري سازماني به منظور ارائه مدل

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه جامعه يادگيرنده حرفه اي با نوآوري سازماني به منظور ارائه مدل در دانشگاه هاي آزاد اسلامي شهر تهران انجام شد. روش پژوهش همبستگي و از نوع معادلات ساختاري بود. جامعه آماري اين پژوهش 1961 نفر از اعضاي هيئت علمي دانشگاه هاي آزاد شهر تهران بود كه بر اساس فرمول كوكران و با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي بر اساس مرتبه علمي تعداد 320 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. براي سنجش متغيرهاي پژوهش از پرسشنامه محقق ساخته جامعه يادگيرنده حرفه اي با 87 سؤال و پرسشنامه نوآوري سازماني اسماعيل و همكاران (2002) با 33 سؤال استفاده شد. روايي صوري و محتوايي ابزارها به تأييد متخصصان رسيد و پايايي تركيبي و آلفاي كرونباخ آن ها نيز بالاي 0.7 محاسبه شد كه مورد تأييد است. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون معادلات ساختاري استفاده شد. نتايج تحليل داده ها نشان داد؛ بين جامعه يادگيرنده حرفه اي با نوآوري سازماني با ضريب استاندارد (0.710) در دانشگاه هاي آزاد اسلامي شهر تهران رابطه مثبت و معنادار وجود دارد و مدل ارائه شده داراي برازش مناسب مي باشد. بنابراين براساس يافته هاي تحقيق پيشنهاد مي شود كه به منظور نوآوري سازماني در دانشگاه، جامعه يادگيرنده حرفه اي را در دانشگاه ارتقا دهند.