تأثير يك دوره تمرين هوازيمقاومتي بر بيان ژن گيرنده‌ي فعال‌كننده پروليفراسيون پروگسيزوم گاما بيماران باي‌پس عروق كرونري

گيرنده هاي فعال كننده ي پروليفراسيون پروگسيزوم گاما فاكتوري يك عامل رونويسي فعال‌شده به وسيله ليگاند مي باشد كه نقش مهمي در متابوليسم ليپيدها دارد. هدف از پژوهش حاضر اثر هشت هفته تمرينات هوازي مقاومتي بر بيان ژن گيرنده ي فعال كننده پروليفراسيون پروگسيزوم گاما در بيماران باي پس عروق گرونري  بود. روش پژوهش حاضرنيمه تجربي و با طرح پيش آزمونپس آزمون بود. جامعه آماري كليه بيماران باي پس عروق كرونري شهر مشهد بودند.در مطالعه حاضر نمونه پژوهشي شامل 26 مرد ميان‌سال  با دامنه سني 75/3 ± 73/56 (سال)، قد 03/0 ± 58/1 (متر)، وزن 54/5 ± 11/68 (كيلوگرم)،  شاخص توده بدن 47/2 ± 18/27 (كيلوگرم/مترمربع) و سابقه ي بيماري 75/8 ± 20/25 (ماه) پس از عمل باي پس عروق كرونر تشكيل‌شده بود. بر اساس معيارهاي ورود به تحقيق، در دو گروه در تجربي (14) و كنترل (12) قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون تي مستقل وتي همبسته در سطح معني داري 05/0≥p  و نرم افزار SPSS نسخه 21تحليل شدند. نتايج نشان داد كه هشت هفته تمرينات هوازيمقاومتي سبب افزايش بيان ژن PPAR در گروه تمرين تركيبي نسبت به گروه كنترل شد (001/0=p ). همچنين نتايج آماري آزمون تي همبسته نشان داد كه افزايش بيان ژن PPAR در گروه تمرين تركيبي افزايش معناداري در پس‌آزمون نسبت به پيش آزمون داشت (001/0=p ) كه اين افزايش در گروه كنترل معني دار نبود (081/0=p ). داده هاي پژوهش حاضر نشان داد تمرينات هوازيمقاومتي با افزايش بيان ژن PPAR مي تواند در متابوليسم چربي ها و فرآيند هاي وابسته به آن در بيماران باي پس عروق كرونري تأثيرگذار باشد.