كليدواژه :
ديپلماسي علمي , ساحت علم براي ديپلماسي , همكنشي امنيت محور , همكنشي توسعه محور , فرستادگان علمي
چكيده فارسي :
در فضاي جهاني شده كه بازيگران به ويژه قدرتهاي نوظهور در صدد ارتقا موقعيت خود در ساختار بينالمللي هستند، بهره‌گيري از قدرت نرم به‌ويژه در چهره ديپلماسي علمي از اهميت فزايندهاي برخوردار شده است. در اين شرايط، آمريكا به عنوان قدرتي بزرگ كه در عين حال در حوزه توليد و انتشار علم و فناوري پيشرفته نيز دست بالا دارد از ديپلماسي ياد شده در راستا دستيابي به اهداف و منافع ملي بهره برداري مينمايد. جهت‌گيري مزبور در ارتباط با حوزه آسياي مركزي و قفقاز و به خصوص كشور قزاقستان با ويژگيهاي خاصي همراه شده؛ به گونه اي كه ايالات متحده درصدد است در يك چشم انداز جديد استراتژيك با بهرهمندي از ديپلماسي علمي خاصه بر مبناي «ساحت علم براي ديپلماسي»، همكاري سازنده، هدفمند و چارچوبمندي را با كشور مزبور اعمال نمايد. اين نوع همكاري ديپلماتيك بر محور نقش انديشمندان و دانشگاهيان و چگونگي ارتباط يابي آنان با تودههاي مردمي، مراكز دانشگاهي و صنعتي شكل گرفته و توسعه مييابد. در اين راستا اين پرسش مطرح ميشود كه در چارچوب سياست خارجي آمريكا در قبال قزاقستان در دوره زماني پس از 11سپتامبر2001، ديپلماسي علمي چگونه نقش آفرين بوده است؟ در پاسخ با استفاده از راهبرد قياسي، روش توضيحي – تبييني و گردآوري اطلاعات و داده هاي علمي به صورت مجازي و كتابخانهاي اين فرض مورد مداقه قرار ميگيرد كه در چارچوب سياست خارجي آمريكا در مورد قزاقستان در دوره پس از حوادث 11 سپتامبر 2001، ديپلماسي علمي در قالب«علم براي ديپلماسي» و با تأكيد بر مقولههاي«همكنشي توسعه محور» و «همكنشي امنيت محور» به پيشبرد سياست خارجي اين دولت كمك كرده است. يافته هاي مقاله نمايانگر آن است كه امريكا با اتكا بر ديپلماسي علمي در قزاقستان از فرصت هاي نرم افزاري لازم براي توسعه روابط همه جانبه با اين كشور به ويژه در حوزه هاي سياسي و امنيتي بهره برده و آن را در چارچوب متحدي راهبردي در منطقه در جهت تأثيربخشي بر معادلات فراملي تعريف نموده است.
چكيده لاتين :
In a globalized world where actors especially emerging powers, are seeking to advance their position in the international structure, the use of soft power, has become increasingly important, especially in the face of scientific diplomacy.Under these circumstances, the United States, as a great power that also excels in the production and dissemination of advanced science and technology, uses this diplomacy to achieve its national goals and interests. This orientation is associated with certain features in relation to Central Asia and the Caucasus, and in particular to Kazakhstan; As the United States seeks to build constructive, purposeful, and framed cooperation with science diplomacy in a new strategic perspective, especially in the context of "Science for Diplomacy." This type of diplomatic cooperation is formed and developed based on the role of thinkers and academics and their relationship with the masses, academic and industrial centers. In this regard, the question is how scientific diplomacy has played a role in the US foreign policy towards Kazakhstan in the post-September period. In response, using the deductive research method through explaining and collecting information and scientific data, the authors examined the following assumption: In the framework of US foreign policy towards Kazakhstan after 9/11, scientific diplomacy in the form of "science for diplomacy" and by emphasizing the categories of "development-oriented cooperation" and "security-oriented cooperation" has helped to advance the foreign policy of this government. The findings of the article show that relying on scientific diplomacy in Kazakhstan, the United States has taken advantage of software opportunities to develop comprehensive relations with the country, especially in the political and security spheres, and defined Kazakhstan as a strategic allied player in the region to influence transnational equations.
