تدوين مدل ساختاري تعهد زناشويي بر اساس بخشايشگري و خود-تمايزيافتگي با ميانجي‌گري صميميت زناشويي

Developing a Structural Model of Marital Commitment Based on Forgiveness and Self- Differentiation by Mediator Role of Marital Intimacy

براي درك كيفيت و ثبات روابط زناشويي، توجه به تعهد زناشويي به‌اندازۀ رضايت زناشويي اهميت دارد. پژوهش حاضر با هدف تدوين مدل علي تعهد زناشويي بر اساس بخشودگي و تمايزيافتگي با ميانجيگري صميميت زناشويي، انجام گرفت. روش پژوهش ازلحاظ ماهيت كمي، ازنظر هدف كاربردي و ازلحاظ شيوه گردآوري داده‌ها همبستگي از نوع تحليل معادلات ساختاري است. نمونه‌اي به حجم 442 نفر از ميان تمامي كاركنان متأهل آموزش‌وپرورش ناحيه 1 و 2 سنندج به‌صورت در دسترس انتخاب شدند. پرسشنامه‌هاي تعهد زناشويي (Adams & Jones, 1997)، صميميت زناشويي (Walker & Thompson, 1983)، خود تمايزيافتگي (Skowron & Schmitt, 2003) و بخشش(Pollard & Anderson, 1988) توسط آزمودني‌ها تكميل شد. نتايج حاصل از تحليل معادلات ساختاري نشان داد كه بخشش (47/0=β، P≤01/0)، تمايزيافتگي (13/0=β،P ≤ 05/0) و صميميت (12/0=β، P ≤ 05/0) بر تعهد زناشويي اثر مستقيم دارند. همچنين بخشش (08/0) و تمايزيافتگي (02/0) با واسطه صميميت بر تعهد زناشويي، اثر غيرمستقيم دارد. يافته‌هاي پژوهش بيانگر برازش مدل مفهومي تعهد زناشويي بر اساس تمايزيافتگي و بخشش با واسطه‌گري صميميت زناشويي با مدل تجربي است. درمجموع يافته‌هاي اين پژوهش نشان‌دهنده تأثير بخشش، تمايزيافتگي و صميميت بر تعهد زناشويي است و درنتيجه باوجود تعهد زناشويي زوج عليرغم تجربه رويدادهاي دردناك همچنان باهم بودنشان را حفظ مي‌كنند و با مقيد بودن به اعمال و چهارچوب‌هايي خاص به يك هدف عالي مقيد مي‌باشند.

To understand the quality and stability of marital relationships, paying attention to marital commitment is as important as marital satisfaction. The purpose of this study was to develop a causal relationship model of marital commitment based on forgiveness and differentiation by mediating marital intimacy. The research method is quantitative in terms of purpose and in terms of collecting data, correlation is a structural equation analysis. A sample of 442 people from all married workers in districts 1 and 2 of Sanandaj was selected as an available sampling. Inventory of marital commitment (Adams and Jones, 1997), marital intimacy (Walker and Thompson, 1983), (Skowron and Smith, 2003), and forgiveness (Pollard and Anderson, 1988) was completed by the subjects. The results of structural equation analysis showed that forgiveness (P ≤ 0/01, β- 0/47), differentiation (P ≤ 0/05, β-0/13), and intimacy (P ≤ 0/05, - β0/12) had a direct effect on marital commitment. Also, forgiveness and differentiation by mediating intimacy. Have an indirect effect on marital commitment. The findings of this study show that the conceptual model of marital commitment based on differentiation and forgiveness by mediating marital intimacy fitted with the experimental model. Overall, the findings of this study show the impact of forgiveness, differentiation, and intimacy on marital commitment, and as a result, despite the marital commitment, couples, despite experiencing painful events, continue together and bound by actions and frameworks. Specific ones are bound to a great purpose.