اقتصاد سياسي روابط ايران و قزاقستان و همگرايي اوراسيايي (2010-2020)

Iran _ Kazakhstan Political Economy and Eurasian Integration (2010 – 2020)

اقتصاد بخشي جدايي‌ناپذير از مناسبات جمهوري اسلامي ايران و جمهوري قزاقستان طي سال‌هاي پس از فروپاشي اتحاد جماهير شوروي بوده است. در اين مدت مناسبات تجاري دو كشور رشد چشمگيري داشته و تعداد قابل توجهي از اسناد حقوقي با هدف تسهيل تعاملات تجاري ميان دو كشور به امضا رسيده است. با اين حال پس از سال 2000 روند مبادلات تجاري متناسب با روند رشد بازرگاني دو كشور پيش نرفته و شاهد فراز و نشيب‌هايي در مبادلات تجاري دوجانبه بوده‌ايم كه متاثر از عوامل اقتصاد سياسي روي داده است. در پاسخ به اين شرايط، دو كشور تلاش‌هايي را براي باثبات‌سازي مناسبات مبتني بر سازوكار‌هاي سياسي و اقتصادي صورت داده‌اند. براين اساس، سوال اصلي مقاله آن است كه باتوجه به ناپايداري در روند رشد مبادلات تجاري ايران و قزاقستان در پي بروز چالش‌هاي اقتصادي-سياسي، دو كشور در بازه‌ سال‌هاي 2010 تا 2020 از چه الگويي در حوزه اقتصاد سياسي براي باثبات‌سازي مناسبات و تعاملات اقتصادي استفاده كرده‌اند؟ فرضيه نويسندگان آن است كه در پاسخ به ناپايداري روند رشد مبادلات تجاري، ايران و قزاقستان از سال 2010 روندهاي چندجانبه همگرايي سياسي را با محوريت اهداف ژئواكونوميك در پيش گرفته‌اند. در نتيجه اين رويكرد، دو كشور در چارچوب‌هاي چندجانبه مختلفي از جمله اتحاديه‌هاي اقتصادي، بسترهاي حقوقي مشترك و طرح‌هاي ترانزيتي بين‌المللي در كنار يكديگر قرار گرفته‌اند. يك برونداد اين رويكرد نيز كه با حضور دو بازيگر كليدي از جنوب غرب آسيا و آسياي مركزي روي داده، زمينه‌سازي براي مشاركت ايران در فرايند «همگرايي اوراسيايي» بوده است.

Economy has been an inseparable part of the Islamic Republic of Iran and Kazakhstan Republic’s relations after the collapse of the Soviet Union. Trade relations between the countries have had an impressive growth and a substantial number of legal documents have been signed in order to facilitate trade relations between two countries. However after 2000 rise and fallhas been witnessed in the bilateral trades due to political economy. Against this background both countries made some attempts to stabilize their relations through political and economic mechanisms. The authors try to find an answer for the following question: Which model of political economy has been used by Iran and Kazakhstan to stabilize the economic relations since 2010 to 2020? They argue that Iran and Kazakhstan have usedmultilateral trends of political integration with the pivotal role of geo-economic objectives. Therefore the two countries have cooperated in different multilateral frameworks including economic unions, common legal platforms and international transit projects. One of the achievements has been paving the ground for Iran’s partnership in Eurasian Integration.