ارزيابي اثر فقر و نابرابري اقتصادي بر همه‌گيري كرونا در ايران و جهان

مقدمه: شناسايي عوامل مؤثر بر شيوع كوويد۱۹ به‌منظور سياست‌گذاري در كنترل همه‌گيري اين بيماري ضروري است. فقر و نابرابري اقتصادي از مهم‌ترين متغيرهاي توضيح‌دهنده شيوع كرونا هستند. اين پژوهش به سنجش اثر فقر و نابرابري اقتصادي بر شيوع كرونا در كشورهاي جهان پرداخته است.روش ها: مطالعه حاضر كاربردي با روش توصيفي-تحليلي به‌صورت مقطعي بود كه با استفاده از رگرسيون باثبات، به ارزيابي اثر فقر و نابرابري اقتصادي بر شيوع كرونا در ۱۴۵ كشور جهان پرداخته شد. جامعه آماري، شامل داده‌هاي تجمعي كوويد۱۹ بود كه بر اساس آمارهاي برنامه تحقيقاتي آكسفوردمارتين و بانك جهاني در سال ۲۰۲۱-۲۰۲۰ استخراج شد. كشورهاي منتخب بر اساس طبقه‌بندي بانك جهاني در چهار گروه درآمدي دسته‌بندي و توضيح دهندگي شاخص‌هاي فقر و نابرابري بر شيوع كرونا در آن‌ها ارزيابي شد. اقتصادسنجي و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار MATLAB انجام شد.يافته ها: اثر افزايشي سوءتغذيه و سالخوردگي جمعيت، بر نرخ ابتلا به كرونا براي تمام گروه‌هاي درآمدي كشورهاي جهان تأييدشده است. درحالي‌كه افزايش سخت‌گيري دولت‌ها سبب كاهش ابتلا به كرونا شده است. متغيرهاي معنادار در شيوع كرونا براي ايران و كشورهاي گروه درآمدي بالاتر از متوسط نيز اثر سالخوردگي و مقررات سخت‌گيرانه دولت‌ها را تائيد كرده است. يافته‌ها نشان داد كه ضريب جيني، سالخوردگي و سوءتغذيه جزو متغيرهاي توضيح‌دهنده افزايش نرخ مرگ‌ومير ناشي از كرونا در ايران و گروه درآمدي بالاتر از متوسط بوده است.نتيجه‌گيري: برخورداري از تغذيه مناسب به‌موازات مخارج نظام سلامت و مقررات سخت‌گيرانه دولت‌ها مي‌تواند نقش مؤثري در كاهش ابتلا و مرگ‌ومير ناشي از كرونا داشته باشد. همچنين، انتخاب سياست‌هاي مناسب در جهت افزايش برابري اقتصادي نقش مؤثري در كاهش مرگ‌ومير اين بيماري خواهد داشت.