تأثير هشدار در رفع مسئوليت(مربيان) بنابرقاعده‌هاي اقدام به زيان و تحذير

The Effect of Warning in Relieving Liability (of Educators) according to the Rules of Actions Involving Harm and Warning

مسئوليت افراد در قبال اقدامات بي‌واسطه يا باواسطه خويش، موجب ضامن شمرده شدن عامل زيان است. روشن است كه اين امر به‌طور طبيعي، سبب نوعي رفتار احتياط‌آميز و ترك ورود به عرصه‌هاي مورد نياز مثل فعاليت‌هاي ورزشي است كه در ذات آن اقدامات پُرخطر وجود دارد. چاره‌انديشي براي رفع اين مشكل، توجه بسياري از متصديان و مجريان را به خود جلب نموده است. از عوامل مؤثر در رفع مسئوليت از عامل زيان، هشدار مي‌باشد. اين مقاله درصدد بررسي فقهي و حقوقي اين مسئله است كه در ميان قواعد فقهي براي رفع مسئوليت از عامل زيان به چه قاعده‌اي مي‌توان استناد نمود و به‌صورت كلي، حدود و قلمرو و حكم فقهي مستفاد از آن چيست؟ در پاسخ به اين پرسش‌ها به‌اختصار مي‌توان چنين گفت كه از نگاه فقه و حقوق قاعده تحذير قابل استناد براي رفع مسئوليت افراد در فعاليت‌هاي تربيتي، ورزشي، پزشكي و... است. جريان اين قاعده شرايطي از جمله اعلام و انجام هشدارهاي لازم و... دارد. درصورتي‌كه شخصي با آگاهي از هشدارهاي لازم و كافي اقدام به شركت در مسابقات و عمليات ورزشي كند و از اين ناحيه متحمل خساراتي گردد، اصل برائت ذمه حاكم بر ادله اثبات مسئوليت و رافع آن است و لذا هيچ‌گونه مسئوليت (مدني يا كيفري) متوجه عامل غير نمي‌باشد؛ بلكه خودش ضامن است.

The responsibility of individuals for their direct or indirect actions makes them liable for the thing leading to a loss. Obviously, this naturally leads to a kind of cautious approach and staying away from essential areas such as sports activities, which are inherently risky actions. Finding a solution to this problem has attracted the attention of many managers, CEOs and executives in charge. One of the effective factors in relieving liability from the cause of loss is pre-warning. The present article seeks to study this issue from juridical and legal perspectives. It responds to a number of questions including the following: Among the jurisprudential rules which relieve liability from the cause of the damage, what rule or maxim can be relied upon? an‎d in general, what are the limits, domain and jurisprudential ruling derived from those rules? In response to these questions, it can be briefly said that from the point of view of jurisprudence and law, the 'warning rule' can be cited to absolve individuals in educational, sports, medical, etc. activities. The application of this rule has conditions such as announcing and giving necessary warnings, etc. If a person participates in competitions and sports activities and suffers losses in this area despite prior knowledge and warning, the principle of innocence governs and overrules the evidence of proving responsibility. Therefore, no responsibility (civil or criminal) is on the other party, but he himself is responsible.