ارزيابي معيارهاي مديريت رفتار اخلاقي در بستر فرهنگ جامعۀ ايراني

فاقد عنوان لاتين

هدف پژوهش حاضر ارزيابي معيارهاي مديريت رفتار اخلاقي در بستر فرهنگ جامعۀ ايراني بود. پژوهش حاضر با توجه به هدف، كاربردي و با توجه به نحوه گردآوري داده­ها از نوع پژوهش­هاي توصيفي ـ پيمايشي محسوب مي­شود. جامعه آماري پژوهش شامل تمام شهروندان 45-18 سال شهرهاي تهران، مشهد، اصفهان، اهواز، كرج و سمنان در سال 1398 بودند كه با استفاده از روش نمونه ­گيري خوشه­ اي 500 نفر به‌عنوان نمونه پژوهش (306 نفر زن و 194 نفر مرد) انتخاب شدند. همه شهروندان نمونه پژوهش پرسشنامه­ معيارهاي مديريت رفتار اخلاقي در كنترل رفتارهاي غيراخلاقي را تكميل كردند. ضريب آلفاي كرونباخ ابزار پژوهش (0/752) توسط پژوهشگر محاسبه شده است. داده‌ها با آزمون­هاي تحليل عامل اكتشافي و تأييدي، تي تك نمونه ­اي و آزمون فريدمن با استفاده از نرم‌افزارهاي SPSS و LISREL تحليل شدند. يافته‌ها نشان داد كه: معيارهاي مديريت رفتار اخلاقي در كنترل رفتارهاي غيراخلاقي در سه عامل فردي، اجتماعي و ديني دسته­ بندي شدند. ميانگين قواعد مديريت رفتار اخلاقي در كنترل رفتارهاي غيراخلاقي (قاعده رسانه‌ها، قاعده مادر، قاعده كيفيت خواب، قاعده منافع شخصي، قاعده طلايي، قاعده فضايل شخصي، قاعده تعميم رفتار، قاعده الگو بودن، قاعده قانوني بودن، قاعده آينه، قاعده عبرت ديگران شدن، قاعده باور به نظارت مستمر، قاعده نوع‌دوستانه، قاعده عمل به فرامين ديني) بالاتر از سطح قابل‌قبول بود. همچنين از ميان قواعد مديريت رفتار اخلاقي در كنترل رفتارهاي غيراخلاقي، قاعده طلائي در رتبه اول، قاعده فضايل شخصي در رتبه دوم و قاعده مادر در رتبه سوم قرار دارند؛ اما قاعده نوع‌دوستي در رتبه آخر قرار دارد.

فاقد چكيده لاتين