بررسي تاثير پارامترهاي فرآيند پوشش‌دهي با ليزر روي مشخصه‌هاي هندسي و سختي فولاد 4-17

پوشش‌دهي با ليزر يكي از روش‌هاي اصلاح سطح پيشرفته است. در اين فرآيند، لايه نازكي از يك ماده بر روي سطح قطعات رسوب داده مي‌شود .در اين پژوهش، پوشش‌دهي فولاد 4-17 با استفاده از ليزر پالسي Nd:YAG با توان 400 وات و پودر 316L انجام پذيرفت. فركانس ليزر، عرض پالس و سرعت اسكن به عنوان متغيرهاي ورودي فرآيند و پارامترهاي ارتفاع پوشش، عرض پوشش، ميزان ترشوندگي، نرخ انحلال و ميكروسختي به عنوان پارامترهاي خروجي‌ فرآيند در نظر گرفته شدند. اثر تغيير متغيرهاي ورودي بر روي پارامترهاي خروجي فرآيند بررسي شد و متغيرهاي ورودي مناسب براي پوشش‌دهي استخراج گرديد. نتايج نشان داد، با افزايش فركانس و عرض پالس، ارتفاع پوشش و ميكروسختي كاهش يافت، اما عرض پوشش، نرخ انحلال و زاويه ترشوندگي افزايش يافت. با افزايش سرعت اسكن، ارتفاع پوشش و ميكروسختي افزايش يافت، اما عرض پوشش، نرخ انحلال و زاويه ترشوندگي كاهش يافت. سرعت اسكن 5 ميليمتر بر ثانيه، عرض پالس 10 ميلي ثانيه و فركانس 10 هرتز پارامترهاي مناسب براي ايجاد يك پوشش با دوام مناسب بود. ميانگين ميكروسختي پوشش براي نمونه بهينه 590 ويكرز بود كه تقريبا 1/3 برابر فلز پايه به دست آمد. مقدار ميكروسختي با افزايش فاصله از فلز پايه به سمت پوشش افزايش يافت. سختي در نزديكي سطح مشترك كاهش يافت. اين مي‌تواند به ميزان بيشتر دانه‌هاي ستوني نسبت داده شود كه نزديك سطح مشترك پوشش تشكيل شدند.