مباني قرائي در تفسير التبيان شيخ طوسي

بحث مباني قرائي تفسير از مسائل مهم دانش قرائات و دانش تفسير است كه از ديرباز موردتوجه علماء و دانشمندان هر دو علم قرارگرفته است. مفسران قرآن كريم قبل از ورود به تفسير ناگزير بايد در اين زمينه نيز به يك يا چند مبنا برسند و تفسير را بر اساس آن بنيان نمايند. روش تحقيق در مقاله حاضر توصيفي ـ تحليلي با استفاده از منابع كتابخانه‌اي است. هرچند شيخ طوسي قرائت را به قرائات رايج روا مي‌داند؛ اصل گوناگون قرائت را در قرآن از اصحاب نبي مكرمJ، قراء سبعه و ديگر قاريان قبول مي‌كند. بر اساس بررسي در تفسير التبيان شيخ طوسي بر پايه چهار ملاك، قرائت معتبر را از نامعتبر مي‌داند. شيخ طوسي تنها آن قرائتي را مي‌پذيرد كه با قواعد و اصول قطعي و مسلم لغت، نحو عربي و صرف سازگار باشد و قرائتي كه با اين قواعد سازگار نباشد؛ مردود است و قرائت شاذ را نمي‌پذيرد و اگر قرائت مخصوص كه بر اساس احاديث معتبر مورد نهي معصومين (ص) قرارگرفته باشد، آن هم بدون شك نامعتبر و ناروا خواهد بود. قرائت مخالف خط مصحف مرسوم نامعتبر است و تلاوت قرآن كريم به چنين گونه قرائت‌هايي صحيح نيست.