تأثير گازهاي سوختۀ باقيماندۀ چرخۀ قبل روي عملكرد احتراقي موتور تركيب سوز بنزين-گاز طبيعي با روش پرش جرقه

موتورهاي اشتعال جرقه‌اي از جمله تجهيزات مرسوم براي توليد توان جهت مصارف گوناگون‌اند. با تركيب سوز كردن موتورهاي اشتعال جرقه‌اي توسط دو سوخت بنزين و گاز طبيعي و بررسي تغييرات مقدار گازهاي سوخته از چرخۀ قبل در چرخه‌هاي احتراقي، مي‌توان شرايط عملكردي موتور را بهبود بخشيد. استخراج نتايج تجربي كار حاضر از يك موتور اشتعال جرقه‌اي تك استوانه در پيش‌رسي‌هاي مختلف جرقه، در نسبت تراكم 10 ، سرعت موتور 1800 د.د.د. و حالت تركيبسوز 75 % جرمي بنزين -25%جرمي گاز طبيعي در شرايط نسبت هم‌ارزي استوكيومتري براي شرايط بدون پرش جرقه و با پرش جرقه انجام شد. داده‌هاي خام مستخرج توسط برنامۀ رايانه‌اي پردازش شد تا منحني فشار درون استوانه-زاويۀ لنگ و فشار مؤثر متوسط نظر برآورد گردد. با بررسي نمودارهاي چرخۀ معادل فرضي منتجه از چرخه‌هاي تجربي در پيش‌رسي‌هاي بهينه جرقه ملاحظه شد كه آهنگ تغييرات فشار درون استوانه قبل از قلۀ فشار در شرايط با پرش جرقه بيشتر بوده و اختلاف پيش‌رسي بهينه جرقه در شرايط با پرش جرقه و بدون پرش جرقه، 9 درجه ميل‌لنگ بدست آمد. انحراف معيار و ضريب تغييرات براي فشار مؤثر متوسط نظري در شرايط با پرش جرقه كمتر بود و به عبارتي تغييرات چرخه‌اي كمتري درشرايط با پرش جرقه ملاحظه شد. همچنين آهنگ تغييرات كسر جرمي سوخته در شرايط با پرش جرقه بيشتر از بدون پرش جرقه مشاهده شده و حاكي از احتراق سريعتر در شرايط با پرش جرقه بود.