بررسي تجربي استفاده از تركيبات اكسيژن دار اتانول و دي ايزوپروپيل اتر در سوخت بنزين و تأثير آنها بر عملكرد و آلايندگي موتور XU7 JP/L3

در اين تحقيق اتانول و دي‌‍ايزوپروپيلاتر در سه نسبت حجمي مختلف با بنزين پايه تركيب شد. موتورXU7JP/L3 براي آزمون بررسي اثر افزودني‌هاي سوختي بر متغيرهاي عملكردي و آلايندگي موتور انتخاب گرديد. متغيرهاي عملكردي موتور در زمان آزمون توسط دستگاه رايانه‌اي به صورت همزمان ثبت شد و آلاينده هاي خروجي موتور به صورت دستي توسط دستگاه آلاينده سنج ثبت گرديد. نتايج نشان داد كه با افزايش افزودني‌هاي اكسيژن دار به بنزين، اكسيژن موجود در مخلوط سوخت و هوا افزايش يافته، مخلوط به شرايط استوكيومتري نزديكتر شده و احتراق كامل تر صورت گرفته است. درنتيجه گشتاور و قدرت ترمزي موتور افزايش و مصرف سوخت ويژه ترمزي آن كاهش يافت. همچنين افزودني هاي اكسيژن دار، كاهش آلاينده هاي مونوكسيدكربن و هيدروكربن نسوخته و افزايش آلاينده هاي دي اكسيدكربن و اكسيدهاي نيتروژن را به همراه داشتند. نتايج افزايش افزودني دي ايزوپروپيلاتر نسبت به افزودني اتانول در تركيب با بنزين پايه نيز نشان داد كه مقدار آلاينده هاي مونوكسيدكربن، هيدروكربن نسوخته و اكسيد نيتروژن را در سطح بالاتر و مقدار توليد دي اكسيدكربن را در سطح پايين تري قرار مي دهد.