مديريت بيماري‌هاي گياهي در كشاورزي اُرگانيك

امروزه مشكلات بوم شناختي، زيست محيطي و جامعه شناختي مرتبط با كشاورزي مرسوم بسيار نگران كننده است. بر اين اساس، كشاورزي اُرگانيك بايد به عنوان يك روش جايگزين مورد توجه قرار گيرد كه با عدم وجود سموم شيميايي و كودهاي مصنوعي و با كمترين اتلاف عناصر غذايي و انرژي و همچنين كمترين اثرات منفي روي محيط زيست، غذاي سالم را فراهم مي كند. كشاورزي اُرگانيك با اين ايده كه تمام فرآيندهاي درون يك نظام زراعي به هم وابسته اند، اداره مي شود و هدف آن دستيابي و حمايت از كارايي، تنوع، خودكفايي، خودتنظيمي و برگشت پذيري از طريق فرآيندهاي طبيعي با استفاده از امكانات بوم شناختي نظام كشاورزي است. مديريت بيماري در كشاورزي اُرگانيك بر اساس حفظ تنوع زيستي و سلامت خاك است. در اين بررسي، ابتدا شرح مختصري از كشاورزي اُرگانيك ارائه مي شود. سپس روش هايي شرح داده مي شوند كه در كشاورزي اُرگانيك براي مديريت بيماري ها از آن ها استفاده مي گردد؛ مانند بهداشت زراعي، اصلاحات آلي خاك، تناوب طولاني مدت، كاهش خاك ورزي، زمان مناسب كشت، انتخاب رقم مناسب و استفاده از گياهان پوششي و كشت مخلوط. به طور كلي نتيجه گيري مي شود كه كشاورزي اُرگانيك قابليت افزايش بازيافت زيست توده و بهينه سازي در دسترس بودن مواد غذايي و ايجاد شرايط مناسب خاك براي رشد گياه را دارد.