پديد آورندگان :
هوشمند، عليرضا دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده علوم تربيتي و روان شناسي - گروه علوم تربيتي , شعباني وركي، بختيار دانشگاه فردوسي مشهد - گروه علوم تربيتي , امين خندقي، مقصود دانشگاه فردوسي مشهد , مقيمي، علي دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده علوم - گروه زيست شناسي
كليدواژه :
برنامه درسي , عصب‌پديدارشناسي , نظريه‌پردازي برنامه درسي , نظريه‌پردازي همادين
چكيده فارسي :
نظريه پردازي تبييني و نظريه پردازي تفهمي در برنامه درسي كه به ترتيب منسوب به رويكردهاي تجربي-آزمايشي و پديدارشناسي-تفسيري هستند با ابتناي انحصاري به علوم تجربي به بيگانگي از معناي ژرف زندگي و با تكيه بر تجربه هاي زيسته به تنهايي به ناديده گرفتن دقت علمي منجر مي شوند. مقاله حاضر با توجه به اين موضوع، ابتناي به مفروضه هاي اساسي عصب پديدارشناسي از قبيل هستي شناسي بدنمند، معرفت شناسي موقعيتي و غير قطعي و روش شناسي متعامد را زمينه نظريه پردازي در برنامه درسي با هدف توجه يكپارچه به ابعاد مختلفِ حيات انساني مي داند. در اين پژوهش با روش نظرورزي فلسفي ضمن نقد دو ديدگاه نظريه پردازي تبييني و نظريه پردازي تفهمي در برنامه درسي، دلايل مربوط به ادعاهاي مورد نظر در مواجهه با آنها سازماندهي و با زنجيره اي از استدلال هايِ مبتني بر يكپارچگي جهان هستي و ما فهيا مدعاي بديل با عنوان نظريه پردازي همادين در برنامه درسي استنتاج شده است. نظريه پردازي همادين در برنامه درسي به عنوان دستاوردي عصب پديدارشناختي آميزه اي از تبيين و تفهم است كه ضمن حفظ استقلال آنها غير كاهش گرايانه و غير تفكيكي است و ويژگيهايي از قبيل جامعيت، موقتي بودن، عقلانيت، همافزايي و عامليت تركيبي را دارد. عدم قطعيت، در هم تنيدگي، پيچيدگي، خلق الساعه گي و شموليت از جمله استلزام هايي هستند كه در چرخش عصب پديدارشناسانه نظريه پردازي برنامه درسي به عنوان ايده پيشنهادي اين پژوهش به آنها اشاره شده است.
چكيده لاتين :
In this paper, we examined two styles of theorizing, theorizing as an explanation inspired by the empirical-experimental approach and theorizing as understanding inspired by the phenomenological-interpretive stand. We also explained the fundamental assumptions of the Neuro-phenomenology, including embodiment ontology, uncertain and situational epistemology, and methodology of reciprocal constraints. According to the assumptions, we argued that the exclusively experimental side of curriculum theorizing leads to alienation from the deep meaning of life, and also, the exclusively interpretive side of this filed leads to ignoring scientific rigor. Therefore, we emphasize Neuro-phenomenology, as a comprehensive approach, to demonstrate curriculum co-theorizing aimed at the integral human life. Accordingly, curriculum co-theorizing is an explanatory understanding. It is a non-reductionist, comprehensive, uncertain, rational, and synergistic. Neuro-phenomenological turn in this study implies uncertainty, intertwining, complexity, emergency, and inclusiveness.
