نگاه آسيب شناسانه به روشنفكر در رمان سفر ‌شب از بهمن شعله‌ور

روشنفكري به عنوان يك جريان اجتماعي مقوله‌اي نو و از مباحث مهم جامعه شناسي سياسي مي‌باشد كه تحولات دو قرن اخير را رقم زده است و از مهم‌ترين عوامل انساني در دگرگوني‌هاي اجتماعي محسوب مي‌گردد. در ايران رخدادهاي مهم سياسي و اجتماعي به مثابه بزنگاه‌هايي عرصۀ خودنمايي روشنفكران بوده است و آنان به عنوان نيرويي معرفي مي‌شوند كه جلوتر از مردم خود حركت كرده و پيشتاز نقد جامعه و حركت آن به سمت رهايي از بيداد با ارائۀ راهكارهاي مناسب مي‌باشند. اين روشنفكران در رمان‌هاي فارسي چهره‌هاي گوناگون دارند و مؤلفان براي هركدام رسالتي ديگرگونه قائل شده‌اند. بهمن ‌شعله‌ور از جمله نويسندگاني است كه وضعيت روشنفكران سرخورده و عاصي سال هاي پس از كودتاي 28 مرداد را در آثار خود به تصوير كشيده است. در پژوهش پيش رو به روش تحليلي-توصيفي (كتابخانه‌اي) چهرۀ روشنفكر در رمان سفر شب از بهمن شعله ور آسيب شناسي شده و نتيجۀ به دست آمده حاكي از آنست كه روشنفكر در اين رمان چهره‌اي آسيب‌ديده و ذهني مشوش داشته، از مؤلفه‌هايي مانند ساده‌گويي، مبارزه در راه تحقق آزادي و دموكراسي تلاش براي احقاق حقوق زنان، ،تحول‌خواهي و مسئوليت پذيري نسبت به سرنوشت جامعه تقريبا تهي شده است.