واكاوي چالش‌هاي توسعه گردشگري در استان كهگلويه و بوير احمد

راهبردهاي گذشته در زمينه توسعه نواحي نتوانسته اند در حل مسائل و معضلات موجود در زمينه فقر، اشتغال، بهداشت، امنيت غذايي،پايداري محيط زيست،و نظير اينها به گونه اي موفقيت آميز عمل كنند. يكي از راهبردهاي كه اخيرا در بيشتر كشور هاي جهان مورد توجه قرار گرفته،توسعه گردشگري در نواحي محروم و داراي پتانسيل هاي لازم براي گسترش گردشگري است.هدف از اين پژوهش بررسي علل واكاوي وچالش هاي توسعه گردشگري استان(ضعف مديريتي و زيرساختي) از ديدگاه مردم، مسئولين و گردشگران مي‌باشد. نوع تحقيق كاربردي و روش تحقيق توصيفي تحليلي است. ابزارگردآوري اطلاعات، كتاب‌خانه‌اي و ميداني، تجزيه ‌و تحليل اطلاعات از آمارهاي پارامتري وناپارامتري استفاده‌شده است. نتايج حاصل از اين مطالعه نشان داد كه مهم‌ترين عوامل مؤثر بر توسعه گردشگري استان عوامل زيرساختي مي‌باشد. نتايج نشان داد كه ضعف مديريتي و زيرساختي از عوامل مهم تأثيرگذار در توسعه گردشگري استان هستند. بااين‌وجود ازنظر گردشگران عامل زيرساختي با ميانگين 3.44 بيشتر از عوامل مديريتي (با ميانگين 3.37) در عدم توسعه گردشگري در استان نقش داشته است. به گونه اي كه از مهم‌ترين مؤلفه‌هاي عامل زيرساختي و مديريتي به ترتيب مؤلفه رفاهي و اقامتي با ميانگين3.55 و تبليغات با ميانگين 3.42 نقش مؤثري داشته‌اند.