ارزيابي روحيه كارآفريني در بين هنرمندان صنايع‌دستي شهرستان مهاباد (با تأكيد بر فرش دستبافت)

صنايع‌دستي تجسم سه عنصر زيبايي، مهارت و انديشه بوده و از آنجا كه هر فرآورده دستي بازگوكننده خصوصيات تاريخي، اجتماعي و فرهنگي محل توليد است، مي‌تواند عامل مهمي در شناساندن فرهنگ و تمدن محسوب شود. فرش دستباف ايراني در سالهاي اخير دوران افول و ركود را در عرصه رقابت‌هاي جهاني با ساير كشورها پيموده است. بنابراين براي ايجاد زمينه‌هاي رقابت، اين صنايع نياز به تحول داشته، البته به نحوي كه به ساختار كلي صنايع دستي و ويژگي‌هاي خاص اين هنر صنعت لطمه‌اي وارد نيايد. بنابراين با توجه به ضرورت كارآفريني در اين بخش شناسايي ويژگي‌هاي كارآفرينان به عنوان افراد موفق جامعه، باعث مي‌شود كه بتوان اين ويژگي‌ها را به منظور ارتقاي اين روحيه پرورش داد. اين مطالعه به شيوه‌ي توصيفي تحليلي با شناخت عوامل فردي و روانشناختي موثر بر كارآفريني به ارزيابي آن در بين بافندگان فرش در شهرستان مهاباد پرداخته است. داده‌هاي تحقيق با استفاده از پرسشنامه جمع‌آوري و براي تحليل از SPSS استفاده شده است. بخش اول تحليل نتايج به همبستگي بين عوامل فردي با روانشناختي پرداخته است. نتايج نشان مي‌دهد كه بين اين عوامل در نمونه مورد مطالعه همبستگي متوسط مي‌باشد. بخش دوم به تحليل تفاوتهاي بين ‌گروهي در برخورداري از روحيه‌ي كارآفريني پرداخته است. در اين بخش نيز بين گروه‌هاي مختلف تفاوت معناداري در برخورداري از روحيه‌ي كارآفريني وجود دارد.