ارزيابي نقاط ضعف و قوت سياست‌ها و خط و مشي‌هاي مسكن در ايران (برنامه‌هاي عمراني قبل و توسعه بعد از انقلاب)

سياست‌هاي مسكن، قبل از هر چيز بيانگر نگرش‌ها، آرمان‌ها و باورهاي سياسي دولت‌هاست؛ و همين‌طور منعكس كننده خواست واقعي در جهت بهبود كيفي طبقات كم درآمد است. هدف اين پژوهش ارزيابي نقاط ضعف و قوت سياست هاي مسكن در برنامه هاي عمراني قبل از انقلاب و برنامه هاي توسعه بعد از انقلاب مي باشد. روش اين پژوهش از نوع توصيفي و تحليلي است كه با استفاده از منابع اسنادي كتابخانه اي داده هاي آن جمع آوري شده است. طبق نتايج يافته ها، مهم ترين نقاط قوت برنامه هاي عمراني قبل از انقلاب ، ساخت خانه هاي ارزان قيمت براي زاغه نشينان ، تامين مسكن براي اقشار كم درآمد است و وارداتي بودن بسياري از مصالح، متنوع ساخته شدن مساكن،رفع نشدن مشكل مسكن طبقه متوسط از نقاط ضعف اين برنامه ها مي باشد. نقاط قوت برنامه هاي بعد از انقلاب ، عرضه زمين و مسكن با قيمت هاي منطقه اي و كنترل روند افزايش قيمت زمين، افزايش ساختمانهاي با دوام، توجه به مناطق نيازمند بهسازي و نوسازي بافت هاي فرسوده، مسكن اجتماعي و...بود و شكل گيري پديده سوداگري زمين وكالايي شدن زمين و مسكن و... از جمله نقاط ضعف اين برنامه ها مي باشد.