بررسي تأثير حرارت ورودي بر خواص اتصالات جوش فولاد HSLA100 ايجاد شده با فرايند SMAW

در اين پژوهش تأثير حرارت ورودي فرايند SMAW بر ريزساختار و خواص مكانيكي اتصالات جوش فولاد HSLA100 مورد بررسي قرار گرفت. جوشكاري با سه حرارت ورودي 0.820، 1.176 و 1.392 كيلوژول بر ميلي متر با استفاده از الكترود E12018 انجام شد. بررسي هاي ريزساختاري با استفاده از ميكروسكوپهاي نوري و الكتروني روبشي SEM انجام گرديد. خواص مكانيكي اتصالات جوش توسط آزمونهاي ضربه و ريزسختي سنجي ارزيابي گرديد. بررسي هاي ريزساختاري نشان داد كه با افزايش حرارت ورودي ميزان فريت سوزني در فلز جوش كاهش يافت و بر مقدار فريت چندوجهي و شبه چندوجهي افزوده گرديده است. مشخص گرديد كه با افزايش حرارت ورودي، مقدار بينيت لايه اي در ناحيه HAZ افزايش يافته و مقدار بينيت دانه اي كاهش يافته است. به دليل كاهش مقدار فريت سوزني در ريزساختار فلز جوش با افزايش حرارت ورودي، مقدار سختي و انرژي ضربه كاهش يافت. نتايج نشان داد كه افزايش حرارت ورودي به دليل كاهش ميزان فريت سوزني فلز جوش و انحلال رسوبات در ناحيه متاثر از حرارت درشت دانه باعث كاهش سختي در اين نواحي گرديده است. مشخص گرديد كه با افزايش حرارت ورودي به دليل كاهش ميزان فريت سوزني، انرژي ضربه اي فلز جوش به ميزان ۲۹٪ (از ۴۵ ژول در حرارت ورودي 0.82 به ۳۲ ژول در حرارت ورودي 1.392 كيلوژول بر ميلي متر) كاهش يافته است. معلوم گرديد كه در تمام حرارتهاي ورودي، انرژي ضربه فلز پايه بيشتر از انرژي ضربه فلز جوش است.