مدل‌سازي و پيش‌بيني استحكام شكست قطعات جوشكاري شده با روش جوشكاري مقاومتي نقطه اي بوسيله الگوريتم بهينه سازي سيستم عصبي فازي تطبيقي

روش جوشكاري مقاومتي نقطه اي يكي از روش هاي موثر براي اتصال ورق هاي فلزي مي باشد. تخمين نيروي شكست در قطعات جوشكاري شده از اهميت بالايي برخوردار بوده و از روش هاي مختلفي براي يافتن نيروي شكست استفاده مي شود. در اين مقاله از يك سيستم استنتاج عصبيفازي تطبيقي (انفيس) براي تخمين و پيش بيني ميزان استحكام قطعات جوشكاري شده استفاده مي شود. براي اين منظور با انجام يك طراحي آزمايش براي پارامترهاي موثر فرآيند شامل شدت جريان جوشكاري، زمان اعمال جريان، زمان خنك شدن و نيروي مكانيكي، نمونه هاي جوشكاري تهيه شد. ورق مورد استفاده در نمونه ها فولاد كربني AISI 1060 مي باشد. پس از انجام آزمون كشش استحكام نمونه ها بدست آمده و سپس با استفاده از الگوريتم بهينه سازي آموزش و يادگيري در سيستم استنتاج عصبيفازي تطبيقي پارامترهاي بهينه مدل توسعه داده شده بدست آمد. 70 درصد داده هاي مربوط به استحكام نمونه ها براي آموزش سيستم استنتاج عصبيفازي تطبيقي و 30 درصد باقيمانده براي بررسي صحت مدل ايجاد شده(بخش تست) مورد استفاده قرار گرفته است. دقت مدل بدست آمده با استفاده از نمودارهاي مختلف و همچنين بر اساس معيارهاي آماري جذر ميانگين مربعات خطا، ميانگين خطاي مطلق، ضريب تعيين و درصد ميانگين خطاي مطلق بررسي شده است. از نتايج بدست آمده مشخص مي شود كه شبكه انفيس در پيش بيني استحكام شكست قطعات جوشكاري شده توسط فرآيند جوشكاري مقاومتي نقطه اي بسيار موفق عمل كرده است. در پايان مشاهده مي شود كه ضريب تعيين و درصد ميانگين خطاي مطلق براي تخمين استحكام شكست در بخش آموزش به ترتيب برابر با 0.99 و 0.48 درصد و در بخش تست برابر با 0.95 و 6.2 درصد مي باشند.