بررسي عوامل اجتماعي و فرهنگي مؤثر بر گرايش به طلاق عاطفي (مورد مطالعه: زوجين مراجعه كننده به مراكز مشاوره شهر تهران)

مقدمه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي عوامل اجتماعي و فرهنگي موثر بر گرايش به طلاق عاطفي در روابط زناشويي (مورد مطالعه: زوجين مراجعه كننده به مراكز مشاوره شهر تهران) انجام شده است. مواد و روش ها: پژوهش فوق، از نظر هدف، تحقيقي كاربردي است و از نظر روش، توصيفي ـ تبييني و از نوع پيمايشي است. ابزرا گردآوري اطلاعات پرسشنامه است. جامعه آماري پژوهش شامل كليه مردان و زنان متأهل مناطق 4، 16 و 22 شهر تهران مي‌باشند كه به منظور مشاوره خانوادگي به مراكز مشاوره اين مناطق مراجعه كرده‌اند كه تعداد آن‌ها 1134 نفر بود. به منظور تعيين حجم نمونه در تحقيق حاضر از فرمول كوكران استفاده شد و حجم نمونه 420 نفر به دست آمد. يافته ها: نتايج نشان داد بين پايگاه اجتماعي اقتصادي زوجين و طلاق عاطفي زوجين (با ضريب همبستگي 56 درصد)، بين سبك  زندگي مدرن زوجين و طلاق عاطفي زوجين (با ضريب همبستگي 68 درصد)، بين ميزان استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي مجازي و طلاق عاطفي زوجين (با ضريب همبستگي 65 درصد)، بين تعارضات زناشويي زوجين و طلاق عاطفي زوجين (با ضريب همبستگي 64 درصد)، بين احساس محروميت نسبي زوجين و طلاق عاطفي زوجين (با ضريب همبستگي 63 درصد)، بين سرمايه اجتماعي زوجين و طلاق عاطفي زوجين (با ضريب همبستگي 45 درصد)، بين سرمايه فرهنگي تجسم‌يافته زوجين و طلاق عاطفي زوجين (با ضريب همبستگي 35 درصد)، بين سرمايه فرهنگي عينيت‌يافته زوجين و طلاق عاطفي زوجين (با ضريب همبستگي 57 درصد)، بين سرمايه فرهنگي نهادي زوجين و طلاق عاطفي زوجين (با ضريب همبستگي 18 درصد) همبستگي معني‌داري وجود دارد. بحث و نتيجه گيري: هر چه زوجين به مشاركت‌هاي اجتماعي و مسائل فرهنگي علاقه‌مندي بيش‌تري داشته باشند و هر چه از سبك زندگي مدرن، رسانه‌هاي اجتماعي مجازي و ماديات فاصله داشته باشند امكان طلاق عاطفي بين آن‌ها كم‌تر است.