عنوان مقاله :
بررسي مطلوبيت زيستگاه و مسيرهاي ارتباطي آهوي ايراني در غرب استان كرمانشاه و شرق كشور عراق (مطالعه موردي: منطقه شكارممنوع قراويز)
پديد آورندگان :
اسماعيلي، مينا دانشگاه ملاير - دانشكده منابع طبيعي و محيط زيست - گروه محيط زيست، ملاير، ايران , شايسته، كامران دانشگاه ملاير - دانشكده منابع طبيعي و محيط زيست - گروه محيط زيست، ملاير، ايران , كرمي، پيمان دانشگاه ملاير - دانشكده منابع طبيعي و محيط زيست - گروه محيط زيست، ملاير، ايران
كليدواژه :
آهوي ايراني , قراويز , عراق , دالان , تحليل كم ترين هزينه
چكيده فارسي :
تباط يك ويژگي مهم سيماي سرزمين است كه در صورت نابودي، تنوع زيستي در معرض خطر جدي قرار مي‌گيرد. آهوي ايراني (Gazella subgutturosa subgutturosa) از گونه‌هاي شاخص دشت هاي ايران است كه در منطقه شكار ممنوع قراويز در غرب استان كرمانشاه پراكنش دارد. به دليل آسيب پذيربودن زيستگاه‌هاي اين گونه، تهديدات متعددي پتانسيل تأثيرگذاري را بر روي اين گونه دارند. درنتيجه حفظ زيستگاه هاي مطلوب و راه هاي ارتباطي بين اين زيستگاه ها ضروري است. هدف اين مطالعه شناسايي مسيرهاي ارتباطي گونه در منطقه شكار ممنوع قراويز با بخش‌هاي غربي محدوده پراكنش گونه در كشور عراق است. ابتدا مطلوبيت زيستگاه گونه با استفاده از مدل مكسنت تهيه شد. سپس نتايج مدل به مرزي كه محدوده گدار بين ايران و عراق را شـامل مي شـود تعميم داده شد. به منظور مدل سازي، از نقاط حضور گونه و 9 متغير زيستگاهي استفاده شد. با اعمال حد آستانه بر روي نقشه مطلوبيت زيستگاه، بلوك‌هاي زيستگاهي شناسايي شدند. از معكوس نقشه مطلوبيت به عنوان نقشه هزينه جا به جايي استفاده شد. مدل سازي دالان با استفاده از روش تحليل كم ترين هزينه، بين بلوك هاي زيستگاهي صورت گرفت. نتايج نشان داد كه متغيرهاي فاصله از جاده، ارتفاع و شيب بر روي گونه، بيش ترين تأثير را داشته اند. براساس متريك هاي تراكم و مطلوبيت سيماي سرزمين، بالاترين ارزش حفاظتي براي جا به جايي بين لكه‌هاي زيستگاهي، مربوط به دالان هاي غربي منطقه قراويز در مجاورت با كشور عراق است.
چكيده لاتين :
no abstract
عنوان نشريه :
محيط زيست جانوري
