آسيب شناسي نارسيسيسم زباني در شعر شاملو

Pathology of Linguistic Narcissism in Poems of Shamloo

چگونگي شيوه ي استفاده ي هر شاعر از زبان، به قطع در فرم و ساختار شعر او سرنوشت ساز خواهد بود. شاملو با به كار گيري امكانات زبان آركاييك توانسته است، قلمرو زبان شخصي خود را در حوزه ي شعر مدرن ايران تثبيت كند. از نگاه منتقد به دور نمي تواند بود كه شاملو در مسير بلوغ هنري شعر خود، به تمامي نيز از منافع بوطيقاي زبان گذشتگان بهره ور نبوده است و در موارد موفق كار (كه كم هم نيستند)، با اراده ورزي هنري، اشعاري ماندگار به كار نامه ي ادبيات معاصر فارسي ارزاني داشته است. در اين پژوهش در پي بررسي جوانبي از شعر شاملو هستيم كه با تاثر از جاذبه هاي زبان باستان گرايانه، به نوعي «نارسيسم زباني» دچار شده است (اين مطلب در مقدمه و به طور مبسوط در تحليل بحث خواهد آمد). روش اين پژوهش تحليلي - انتقادي است و بعد از توضيح مباني نظري، به دسته بندي عملي آسيب هاي خودشيفتگي زباني، در شعر شاملو توجه شده است. يافته هاي اين پژوهش نشان مي دهد كه زبان ورزي بيش از حد شاملو، در برخي از موارد آسيب هايي جدي به شكل و محتواي هنر او وارد كرده است.

The way a poet uses language will be determinant in the form and structure of his poetry. By employing the archaic language, with all its potentials, Shamloo has established his own peculiar language in the field of modern Iranian poetry. Literary critics have found that although Shamloo is believed not to fully master the poetic features of the language of the past, he, thanks to his outstanding artistic talent, has composed immanent poems recorded in the contemporary Persian literature. In this study, we seek to examine aspects of Shamloo's poetry that have been affected by a kind of "linguistic narcissism" under the influence of ancient language (this will be discussed in the introduction and in the analysis section in detail). The method of this research is analytical-critical and after explaining the theoretical foundations, the researcher has examined Shamloo's poems, affected by archaic language, to find traces of linguistic narcissism. The findings of this study show that excessive attention Shamloo has given to language has, occasionally, seriously damaged the form and content of his art.