چكيده فارسي :
فنا و بقا از مهم ترين مباحث سنت اول عرفاني است و در عرفان اسلامي جايگاه ويژه اي دارد و در آثار شعرا و عرفا به شكل هاي گوناگوني متجلي شده است. هريك از عرفا كوشيده اند تا با استفاده از تجارب شخصي خود به بيان اين دو موضوع بپردازند. سنايي، شاعر و عارف بزرگ سده ي ششم هجري، نيز از اين امر مستنثني نيست. اين پژوهش، كوشيده تا به بيان فنا و بقا از ديدگاه سنايي بپردازد. در سنت اول عرفاني، انسان و خدا، دو موجود متمايز از يكديگرند كه ذات و صفات و افعال يكي در ديگري فاني مي شود. فنا و بقا به دو بخش عمده ي ظاهر و باطن تقسيم بندي شده است. در فنا، عارف از اراده و وجود خود فاني و نيست مي شود و پس از آن به حق تعالي باقي مي گردد. فنا، مقدمه اي براي دست يافتن به بقاست. بنده به صفات خداوند متصف مي شود و به بقاي حقيقي دست مي يابد. روش تحقيق در اين گفتار، اسنادي -كتابخانه اي و از نوع توصيفي-تحليلي است. ابتدا مطالب مربوط به فنا و بقا يادداشت برداري، سپس به تفصيل درباره ي آن بحث شد. ارايه ي ديدگاه سنايي درباره ي فنا و بقا، بررسي انواع و اقسام فنا و بقا و درجاتشان، از نوآوري هاي اين پژوهش است. وي از فنا و بقاي ظاهر و باطن ياد مي كند و براي هركدام درجاتي را قايل است و بالاترين درجه را فناي ذات بنده و باقي شدن به ذات حق مي داند كه در آن تمامي حجاب ها از پيش چشم عارف برداشته مي شود.
چكيده لاتين :
perdition and survival, enjoying a special status in Islamic mysticism, are important issues in the first mystical tradition and are manifested in the works of poets and mystics in various forms. Each of the mystics has tried to express these two issues based on their personal experience. Sanai, the great poet and mystic of the sixth century AH, is no exception. This research has tried to focus on Perdition and survival from Sanai's point of view. In the first mystical tradition, man and God are two distinct beings whose essence, attributes, and actions dissolve into one another. Perdition and survival are divided in two general categories: inwardness and appearance. In Perdition, the mystic willingly loses his existence and returns to god, the eternal. Perdition is a prelude to survival. Here, human being is endowed with the attributes of God and achieves true eternal survival. In this research, documentary-library and descriptive-analytical methods were used. First, notes were taken of the issues related to the perdition and survival. Then, they are analyzed and explained. To the best knowledge of the researcher, this is the first time that Sanai's view on perdition and survival, their types, varieties and status have been scrutinized. He enumerates the perdition and survival of the appearance and interior, assigns degrees to each, and confers the highest degree to the perdition of the essence, being dissolved into the essence of truth. At this stage, all gaps (veils) are removed.
