بهينه سازي ريزپوشاني و بررسي پايداري عصاره پوسته ميگو غني از آستاگزانتين

پژوهش حاضر با هدف‌ استفاده‌ بهينه از پوسته ميگو به عنوان پسماند كشاورزي در محل‌هاي فرآوري ميگو و منبع غني از آستاگزانتين اجرا شد. بدين منظور ابتدا عصاره پو سته ميگو با ‌كمك فرآيند فراصوت استخراج شد. سپس با استفاده از ديواره‌هاي مختلف (نشاسته اصـلاح شـده و مالتودكسترين با درجات هيدروليز 7 و 20) و روش خشك‌كردن پاششي ريزپوشاني شد. طراحي تركيب ديواره‌هاي با استفاده از نرم‌افزار سطح پاسخ و طراحي شبكه يك‌طرفه با نقاط محوري ارتقاء يافته در طرح مخلوط (14 تركيب ديواره) انجام شد. ارزيابي خصوصيات فيزيكوشيميايي ريزكپسول‌ها (ميزان رطوبت، راندمان ريزپوشاني، ميزان آستاگزانتين و قدرت آنتي‌اكسيداني) نشان داد كه استفاده از مخلوط ديواره‌هاي مالتودكسترين و نشاسته اصلاح شده تا نقطه مركزي طرح مثلثي (33.33 درصد)، باعث بهبود خصوصيات فيزيكوشيميايي نسبت به استفاده از ديواره‌ها به تنهايي مي‌شود. بهينه‌يابي غلظت ديواره‌هاي مختلف براي ريزپوشاني عصاره پوسته ميگو حاوي آستاگزانتين با استفاده از بهينه‌يابي عددي و نموداري مشخص نمود كه تركيب ديواره‌ بهينه حاوي 18.40درصد ديواره‌ مالتودكسترين با درجه هيدروليز 7، 41.78 درصد ديواره‌ نشاسته اصلاح شده و 39.81 درصد ديواره‌ مالتودكسترين با درجه هيدروليز 20 مي‌باشد. هم‌چنين بررسي پايداري آستاگزانتين ريزكپسول‌ها طي 42 روز نگهداري در شرايط مختلف دمايي (4 و 25 درجه‌ سلسيوس) و رطوبتي (52 و 75 درصد) نشان داد كه ميزان آستاگزانتين در تمامي نمونه‌ها به صورت خطي كاهش يافت (ضريب تبين بيش از 98 درصد)، اما ميزان آستاگزانتين نهايي نمونه‌هاي مختلف با يكديگر اختلاف معني‌داري داشت (0.5/ p).كاهش دما و رطوبت نسبي محيط نگهداري باعث حفظ بهتر آستاگزانتين در ريزكپسول‌ها شد و ريزكپسول‌هاي حاوي تركيب ديواره بهينه و تركيب مساوي از هر يك از ديواره‌ها در دماي 4 درجه سلسيوس و رطوبت نسبي 52 درصد به ترتيب با نيمه‌عمر 94.93 و 92.42روز، بالاترين پايداري آستاگزانتين را در مقايسه با ساير ريزكپسول‌ها داشتند.