لزوم برنامه ريزي براي بالندگي كارآفريني دانشجويان :مطالعه موردي

The need for planning for student entrepreneurship development: A case study

هدف پژوهش حاضر ارائه الگويي براي بالندگي كارآفريني دانشجويان در آموزش عالي بود. اين پژوهش از نظر هدف كاربردي، روش تحقيق توصيفي از نوع پيمايشي و از نظر نوع داده آميخته(كمي– كيفي) بود. در بخش كيفي با استفاده از روش داده­ بنياد از طريق مصاحبه نيمه ­ساختار يافته با 15 نفر ازصاحب‌نظران به شناخت ابعاد بالندگي كارآفريني دانشجويان پرداخته شد.دربخش كمي، جامعه آماري شامل دانشجويان واحدهاي دانشگاه­ آزاد تهران بود. حجم نمونه با استفاده ازجدول مورگان و روش تصادفي طبقه­اي، 384 نفر تعيين شد. الگوي به­ دست ­آمده در بخش كيفي، در قالب پرسشنامه محقق­ساخته كه روايي محتوايي آن تاييد و پايايي آن با آلفاي كرونباخ مقدار 0/88 به دست آمد. روايي ابزار گردآوري داده‌ها از طريق روايي محتوايي و روايي سازه انجام شد. روش تحليل داده‌هاي كيفي، كدبندي بود. نهايتاً الگوي بالندگي كارآفريني دانشجويان به منظور برنامه‌ريزي آموزشي و درسي، با سه بُعد (مؤلفه­هاي بالندگي كارآفريني، روش­هاي بالندگي كارآفريني و سازو كارهاي بالندگي كارآفريني)، 9 مؤلفه (نگرش كارآفريني، دانش كارآفريني، مهارت كارآفريني، روش‌هاي ارائه مستقيم، روش­هاي تعاملي، روش­هاي كاربردي- عملياتي، كارآفريني در محيط واقعي، كارآفريني در محيط مجازي، كارآفريني در محيط دانشگاه) و 77 شاخص طراحي شد. نتايج نشان داد كه «دانش كارآفريني»، «روش تعامل» و «سازو كار كارآفريني در محيط مجازي» بيشترين همبستگي را با بالندگي كارآفريني دارند.

The purpose of this research was to provide a model based on the development of students' entrepreneurship for educational and curriculum planning in higher education. The grounded theory was used to identify the dimensions of students' entrepreneurship through semi-structured interviews with 15 experts. In the quantitative part, the statistical sample included 384 students of Tehran Azad University. The obtained model in the qualitative section was in the form of a researcher-made questionnaire whose content validity was confirmed and its reliability was obtained with Cronbach's alpha of 0.88. The validity of the data collection tool was determined by content validity and structural validity. The method of qualitative data analysis was coding and for quantitative data analysis the Structural Equation Modeling test was used. Finally, students' entrepreneurial development model for educational and curriculum planning with three dimensions (entrepreneurial development, entrepreneurial development methods and entrepreneurial development mechanisms), 9 components (entrepreneurial attitude, entrepreneurial knowledge, entrepreneurial skills, direct presentation methods , interactive methods, applied-operational methods, entrepreneurship in real environment, entrepreneurship in virtual environment, entrepreneurship in university environment) and 77 indicators was designed. The results showed that "entrepreneurial knowledge", "interaction method" and "entrepreneurship mechanism in the virtual environment" had the highest correlation with entrepreneurial development.