مدل‌سازي حكمراني شبكه‌هاي اجتماعي پيام‌رسان داخلي (مورد مطالعه: شهر مشهد) The Modeling of Governance of of Internal Messaging Social Networks (Case Study: Mashhad City)

حكمراني شبكه اي، فضاهاي جديدي از حكومت را، با رفع دوگانگي هاي سنتي دولت و جامعه فراهم كرده است كه از طريق بسيج دانش، منابع شهروندان مسئول، نهادهاي جامعه مدني، سازمان هاي عمومي و شركت هاي خصوصي امكان پذير مي شود. هدف از پژوهش حاضر، مدل سازي حكمراني شبكه هاي اجتماعي داخلي است. روش تحقيق تركيبي، مبتني بر تحقيق آميخته اكتشافي (كيفي كمّي) است. جامعه آماري در بخش كيفي، خبرگان دانشگاهي و مديران فناوري اطلاعات سازمان هاي اجرايي و در بخش كمّي، مديران و كارشناسان فناوري اطلاعات سازمان هاي اجرايي منتخب شهر مشهد در تابستان سال 1399 و در حدود 25 سازمان اجرايي به تعداد تقريبي 1250 نفر هستند. در بخش كيفي با استفاده از روش گلوله برفي تا رسيدن به اشباع نظري با 12 خبره، مصاحبه عميق انجام شد و در بخش كمّي، براي سنجش مدل، پرسشنامه محقق ساخته 68 گويه اي با روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي در بين 294 نفر از نمونه ها توزيع شد. روايي پرسشنامه با روش صوري و محتوايي و پايايي آن با روش آلفاي كرونباخ به ميزان 0.84 مورد تأييد قرار گرفت. داده هاي كيفي با تحليل داده بنياد در نرم افزار MAXqda2018 و داده هاي كمي با استفاده از معادلات ساختاري (تحليل عاملي اكتشافي و تأييدي) و با نرم افزارهاي SPSS و AMOS تحليل شد. نتايج بخش كيفي حاكي از آن است كه مدل حكمراني شبكه هاي اجتماعي داخلي داراي 9 بُعد است كه عبارت اند از: شرايط علّي (ارتباطات مؤثر)، شرايط زمينه اي (عوامل زمينه‌اي)، شرايط مداخله اي (سياست‌گذاري‌هاي دولتي و پيشرفت اجتماعي)، راهبرد (امنيت و اعتماد و سياست‌هاي راهبردي) و پيامد (خانواده، كيفيت ارتباطات و سرنوشت سياسي). نتايج بخش كمّي نشان داد تمامي ابعاد مدل پارادايمي پژوهش، مورد تأييد واقع شده اند.