بهينه سازي مكانيكي و اقتصادي بتن‌‌ها‌ي پر مقاومت حاوي زئوليت و نانوسيليس

در بين بخش‌هاي مختلف صنعت عمران، بتن يكي از پرمصرف ترين مصالح صنعت به شمار مي‌روند. استفاده از مواد پوزولاني يكي از راهكارهاي ساخت بتن با مقاومت بالا مي‌باشد. بتن پرمقاومت داراي مقاومت فشاري، چسبندگي بالا و نسبت آب به سيمان و نفوذپذيري بسيار كم و در نتيجه دوام بسيار زياد مي باشد. در اين مطالعه از زئوليت و نانوسيليس به‌عنوان پوزولان هاي طبيعي و مصنوعي بهره گرفته‌شده است. در ابتدا نمونه هاي بتني با 20 طرح اختلاط مدنظر براي دستيابي به طرح بهينه ساخته‌شده و سپس آزمايش هاي مقاومت فشاري و نفوذپذيري بتن با مقاومت بالا صورت پذيرفته است. در مرحله نهايي مقادير طرح اختلاط بتن هاي ساخته‌شده با نتايج مقاومت فشاري به‌عنوان ورودي‎هاي شبكه عصبي مورد استفاده گرفته است. سپس رابطه ارائه‌شده با بهره گيري از الگوريتم بهينه ساز از منظر اقتصادي (مقدار بهينه اجزاي تشكيل‌دهنده) بهينه سازي شده است. افزودن زئوليت و نانوسيليس به بتن موجب افزايش مقاومت و كاهش نفوذپذيري نمونه‌ها به‌ويژه در بلندمدت نسبت به نمونه هاي مرجع شده است. با توجه به نتايج ارائه‌شده مشاهده مي‎گردد كه مقادير سيمان و نانوسيليس به دليل هزينه بالاي تهيه كاهش يافته اما بر مقادير زئوليت افزوده شده است.