مديريت دارايي/ تعهدات (ALM) با مدل برنامه‌ريزي تصادفي چندمرحله‌اي مقيد به ارزش در معرض ريسك در سازمان تأمين اجتماعي

هدف: هدف اين پژوهش، ارزيابي مديريت دارايي/ تعهدات (ALM) و بهينه‌يابي تخصيص منابع سرمايه‌اي سازمان تأمين اجتماعي است. روش: منابع سرمايه‌اي سال‎هاي1380 تا 1394، از صورت‌هاي مالي سازمان تأمين اجتماعي شناسايي شدند. سپس، به سه طبقه دارايي سهام، اوراق مشاركت و زمين ـ ساختمان تفكيك شدند و بهاي تمام ‎شده آنها نيز به‌دست آمد. با استفاده از بازدهي سالانه بازارها، ارزش روز آنها برآورد شد و با روش گشت تصادفي، تعداد 300 سناريو براي شبيه‌سازي اين بازارها، طي 75 سال آينده توليد شد. به اتكاي اين محاسبه‌ها و پيش‌بيني‌هاي انجام‌شده از منابع و مصارف بيمه‌اي سازمان، مدل برنامه‌ريزي تصادفي چندمرحله‌اي طراحي و حل شد. ريسك درماندگي نيز، بر اساس تعداد سناريوهاي فاقد جواب به كل سناريوها برآورد شد. يافته‌ها: تداوم وضعيت فعلي اين سازمان با ريسك درماندگي بالايي (محدوده 50 درصد) مواجه است. از اين رو، اصلاحات بيمه‌اي و بهينه‌سازي سبد سرمايه‌گذاري‌ها براي كنترل اين ريسك (در محدوده 10 درصد) ضروري است. نتيجه‌گيري: با وجود كليه محدوديت‌هاي پيش روي سازمان تأمين اجتماعي، مي‌توان با انجام اصلاحات تدريجي در منابع و مصارف بيمه‌اي و تخصيص بهينه منابع سرمايه‌اي، ريسك درماندگي را به حداقل رساند. با اتخاذ اين تدابير، اين امكان وجود دارد كه هم‌زمان، اصلاحات موصوف به‌گونه‌اي انجام گيرد كه بيمه‌پردازان و مستمري‌بگيران با كمترين فشار مواجه شوند. انجام اين اقدام‌ها، به اصلاح قوانين و مقررات ناظر بر صندوق‌هاي بازنشستگي وابسته است؛ به‌گونه‌اي كه در آن، نهاد ناظر و تنظيم‌كننده‌ مستقلي ايجاد شود و اِعمال حكمراني بهينه و تدوين سياست سرمايه‌گذاري متناسب با فعاليت آنها عملياتي شود.