حل مسئله مشاركت واحدها در شبكه هاي هوشمند با در نظر گرفتن پاسخگويي بار و سيستم هاي ذخيره ساز انرژي

مسئله مشاركت واحدها (UC) يا به عبارتي مسئله در مدار قرار گرفتن واحدها يك مسئله بهينه سازي بسيار مهم مي باشد كه حل دقيق آن مي تواند منجر به كاهش چشمگير هزينه ها شود. به طور كلي هدف UC كمينه كردن هزينه كل واحدهاي توليدي با در نظر گرفتن قيود واحدها و سيستم در طول دوره در نظر گرفته شده مي باشد. در مجموع UC به دو مسئله تقسيم مي شود، نخست مسئله اي براي تعيين حالت روشن و يا خاموش شدن واحدهاي توليدي براي هر ساعت در نظر گرفته شده كه معمولا 24 ساعته مي باشد و مسئله ديگر نيز پخش بار اقتصادي بين واحدهاي توليدي مي باشد. در نظر گرفتن هر دو مسئله به صورت همزمان سبب پيچيده شدن حل خواهد شد، همچنين بايد توجه داشت كه دشواري مسئله نيز متناسب با تعداد واحدهاي توليدي و همچنين قيود در نظر گرفته شده افزايش مي يابد. همانطور كه گفته شد به طور معمول هزينه واحدها به عنوان هدف اصلي كمينه سازي در مسائل UC قرار مي گيرد. در اين مقاله شبكه هاي هوشمند مد نظر قرار گرفته است، كه يكي از اهداف اين شبكه ها علاوه بر كاهش هزينه، كاهش مسائل زيست محيطي هم مي باشد، لذا در اين مقاله حل مساله UC در شبكه هاي هوشمند با در نظر گرفتن آلودگي واحدهاي توليدي مد نظر قرار گرفته است، در نتيجه يك تابع چند هدفه براي كمينه سازي انتخاب شده است، از طرفي ديگر با معرفي شبكه هاي هوشمند، وجود سيستم هاي ذخيره ساز انرژي (ESS) هم در شبكه مد نظر قرار گرفته است، كه در اين مقاله شارژ و دشارژ بهينه سيستم هاي ذخيره ساز انرژي نيز پيشنهاد شده است. از ديگر مسائل مدل سازي شده در اين مقاله مسئله مديريت سمت تقاضا در شبكه هاي هوشمند مي باشد كه در اين مقاله به آن پرداخته شده است. مدل پيشنهاد شده يك مدل برنامه ريزي خطي آميخته با عدد صحيح مي باشد (MILP)، كه به منظور صحت سنجي عملكرد مدل و روش پيشنهادي دو سيستم 4 و 10 واحدي به همراه منابع ذخيره ساز آزمايش شده است، كه نتايج نشان از عملكرد مطلوب مدل پيشنهادي مي باشد.