ارائه مدل پيش بيني رفتارهاي ياري رسان بر اساس متغيرهاي ادراك خطر، خودكارآمدي و حل مسئله اجتماعي با توجه به متغير ميانجي مسئوليت پذيري

Developing a Model for Predicting Helping Behaviors Based on the Variables of Risk Perception, Self-Efficacy and Social Problem with Respect to the Mediator Variable of Responsibility

اين پژوهش با هدف تعيين ارايه مدل پيش بيني رفتارهاي ياري رسان بر اساس متغيرهاي ادراك خطر، خودكارآمدي و حل مسيله اجتماعي با توجه به متغير ميانجي مسيوليت پذيري انجام گرديد. روش طرح پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي و جامعه آماري پژوهش شامل كليه ي افراد كمك رسان در سيل سال 1398 خوزستان بود. به منظور تعيين حجم نمونه، از فرمول كوكران بر مبناي جامعه غير تعريف شده استفاده شد و 387 نفر به روش نمونه گيري خوشه-اي انتخاب شدند. براين مبنا شهر خوزستان به 5 منطقه جغرافيايي شامل شمال، جنوب، شرق، غرب و مركز تقسيم شد. سپس از هر منطقه يك منطقه سيل زده به صورت تصادفي انتخاب شدند و در هر منطقه، دو كمپ اسكان سيل-زدگان انتخاب و به آن مراجعه شد و به صورت تصادفي آزمودني هاي غير آسيب ديده كه به منظور كمك رساني به اين مراكز مراجعه نموده اند، انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ها شامل پرسشنامه هاي رفتار ياري رساني درخشنده -نيا و نوري (1384)، ادراك خطر بين تين (1993)، خودكارآمدي شرر (1982)، حل مسيله اجتماعي دزوريلا و همكاران (2002) و مسيوليت پذيري گاف (1984) بود. به منظور آزمون فرضيه هاي پژوهش از روش آماري تحليل مسير به كمك دو نرم افزارSPSS وAMOS نسخه 22 استفاده شد. يافته ها نتايج تحليل مسير ضرايب غيرمستقيم نشان داد كه مسيوليت پذيري مي تواند در رابطه بين متغيرهاي حل مسيله اجتماعي و خودكارآمدي با رفتار ياري رسان امدادگران سيل خوزستان نقش ميانجي گري ايفا نمايد (0/05>P) درحالي كه مسيوليت پذيري نتوانسته است نقش ميانجي گري را در رابطه بين ادراك ريسك با رفتار ياري رسان امدادگران ايفا نمايد (0/05< p).

The purpose of this study was to determine the predictive model of helping behaviors based on the variables of risk perception, self-efficacy and social problem solving with regard to the mediator variable of responsibility. The present study was a descriptive study of the type of correlation and the research population consisted of all aid agencies in the province of Khuzestan in 2018. In order to determine the sample size, Cochran formula based on non-defined population was used and 387 people were selected by cluster sampling method. In this regard, Khuzestan was divided into two geographic areas including north, south, east, west and central. In each region, a flooded area was selected randomly and in each region, two flood relief camps were selected and referred to it and randomly selected subjects who referred to these centers were selected. Data collection tools included the Derakhshandeh Nia's helping behavior questionnaires (2005), Benten risk perception questionnaire (1993), Sherer self-efficacy (1982), Dezurilla et al.'s social problem solving (2002) and Gough's responsibility (1984). In order to test the hypothesis, the statistical method of path analysis was used with SPSS and AMOS-22 software. The results of path analysis of indirect coefficients showed that responsibility can play mediator role in relation between social variables solving and self-efficacy with the helping behavior of flood aid workers in Khuzestan (p<0/05) while responsibility has not been able to play mediator role in relation between risk perception and helping behavior (p>0/05).