بايسته‌هاي علمي بازجويي و تحقيق در قلمرو ادله اثبات دعوي

اخيراً با توجه به پيشرفت‌هاي چشمگير در علوم و تكنولوژي، روش‌هاي علمي كشف حقيقت به سيستم تحقيقات قضائي واردشده است. در اين پژوهش، به روش تحليلي-توصيفي اعتبار نتايج حاصل از اين روش‌ها، به‌عنوان دليل اثبات، در دادگاه‌ها، بررسي گرديد. چنين نتيجه شده كه بالاترين درجه ادله اثبات، اقرار و سپس شهادت مبتني بر واقعيت است؛ اما اگر شرايط صحت آنان به‌طور كامل محقق نشد، به‌عنوان نشانه، مورداستفاده قرار گرفته و در صورت عدم تحقق شرايط، مردود شده و هيچ اعتباري ندارند. نتايج حاصل از روش‌هاي جديد، برحسب پيشينه اعتماد بدان، درجه اماره جديدي را به جريان دادرسي وارد مي‌كند. متناسب با موضوع پرونده، مي‌توان از امارات با درجه قوت مناسب استفاده كرد و قاضي نيز با استناد بدان‌ها، نظر خود را بيان كند. بسته به درجه قوت امارات و همچنين موضوع پرونده، قاضي مي‌تواند مسئوليت‌هاي موردبحث در پرونده را تعيين كند و يا حداقل نسبت به تعديل حكم، براساس اختيارات خود اقدام نمايد. البته قابل‌ذكر است كه در جرائم مستوجب حد و قصاص، تعديل قابل كاربرد نيست و تنها وظيفه تعيين مسئوليت، به قاضي سپرده‌شده است. هراندازه اعتماد به امارات بيان‌شده بيشتر باشد، قوت حكم صادره در مراجع فرجام‌خواهي بيشتر بوده و احتمال نقض آن كمتر است.