طراحي يك مدل استاندارد ساخت و طراحي اماكن ورزشي

هدف اين پژوهش طراحي يك مدل استاندارد ساخت و طراحي اماكن ورزشي با رويكرد طرح‌هاي تركيبي بود. روش پژوهش تركيبي اكتشافي دو مرحله‌اي از نوع ابزارسازي بود. روش پژوهش كيفي، مطالعة موردي كيفي و مشاركت‌كنندگان بالقوه شامل23 نفر از متخصصان عضو هيئت علمي و مديران اماكن ورزشي بودند. در بخش كمي روش پژوهش توصيفي- پيمايشي بود. جامعة آماري اين پژوهش شامل كلية مديران اماكن ورزشي كشور كه با توجه به مشخص نبودن جامعة آماري و با توجه به فرمول كوكران در جامعه هاي نامشخص تعداد 384 نفر به‌عنوان نمونة آماري مشخص شد. ابزار مورد استفاده در بخش كمي، مقياس محقق‌ساخته بر اساس شبكة مضامين بخش كيفي بود. براي بررسي روايي صوري از نظر ده تن از اساتيد مديريت ورزشي بهره گرفته شد و براي روايي محتوايي سؤال‌هاي پرسش‌نامه از مدل لاوشه استفاده شد كه روايي محتوايي تأييد شد. همچنين روايي همگرا، پايايي تركيبي و آلفاي كرونباخ مورد تأييد قرار گرفت. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از آمار توصيفي و مدل معادلات ساختاري براي بررسي برازش مدل پژوهش استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد كه مقدار T مربوطه هر عامل تأثير معناداري را دارند و تمامي چارچوب مدل استاندارد ساخت و طراحي اماكن ورزشي مورد تأييد قرار گرفت. همچنين عوامل اقتصادي با تأثير 0/689 مهم‌ترين عامل در چارچوب مدل مي‌باشد. بنابراين با توجه به ضرورت طراحي يك مدل استاندارد ساخت و طراحي اماكن ورزشي، توصيه مي‌شود كه مباحث مربوط به عوامل اقتصادي مورد توجه مسؤلين قرار گيرد.