تهديدات نرم سند 2030 و ارائه الگوي بومي ايراني-اسلامي در حوزه آموزش و پرورش

The soft threats of the 2030 Document and the presentation of a native Iranian and Islamic model in the field of education

سند 2030 به ظاهر جامعترين اقدامي است كه جامعه جهاني براي رسيدن به توسعه پايدار از سال 2015 تاكنون بر آن توافق نموده است. آموزش كه چهارمين هدف اصلي سند مذكور ميباشد حاوي دستورالعمل هايي است كه تلاش ميكند به شكل قواعدي جهانشمول و همگاني خود را نشان دهد. با اين حال اصل مذكور تجلي نوعي تفكر اومانيستي است كه ريشه در خواست و اراده كشورهاي غربي و توسعهيافته براي ساير كشورهاي جهان دارد. اين واقعيت دليلي است بر اين امر كه سند 2030 از لحاظ نظري، به عنوان نوعي منبع تهديد نرم قلمداد شود كه قصد دارد با ارزش ها، فرهنگ و اصول فكري و اخلاقي جوامع متنوع بشري را با منافع و سياستهاي برخي از قدرت هاي بزرگ و ذي نفوذ در سازمان ملل متحد همراه نمايد. در مقاله حاضر تلاش شده است تا با رهيافت بوم يسازي، الگوي ايراني-اسلامي را در حوزه آموزش و پرورش ارائه دهد. سوال اصلي پژوهش اين است كه چه شاخصههايي را ميتوان براي ارائه چنين الگويي مد نظر قرار داد؟ و اصولاً اين شاخصه ها را از طريق چه منابعي ميتوان شناخت؟ نتايج تحقيق به ما نشان ميدهد كه شاخصههاي مهم و كليدي را ميبايست از اسناد بالا دستي نظام ج. ا. ايران استخراج نمود. اين شاخصه ها كه اصولا در بنيانهاي فكري-فلسفي خود با سند 2030 در تناقض هستند در معرفي يك الگوي بومي ايراني-اسلامي به ما كمك ميكنند. روش تحليلي و توصيفي داده ها، اسناد و مجموعه قوانين، ما را در مطرح كردن مباحث مختلف ياري ميكند.

The 2030 Document is apparently the most comprehensive action the international community. It has agreed on since 2015 to achieve sustainable development. Education, which is the fourth main purpose of this document, contains guidelines that try to show themselves in the form of universal rules. this principle is the manifestation of a kind of humanist thinking that is rooted in the will and practical plan of Western and developed countries for the rest of the world. This fact is a proof that the 2030 Document is theoretically considered as a source of soft threat that, regardless of the values, culture and intellectual and moral principles of diverse human societies, intends to harm them with interests and policies of some of the great and influential powers in the United Nations. Following such an unpleasant fact, the present article intends to present the Iranian and Islamic model in the field of education with a localization approach. The main question of the research is what characteristics can be considered to provide such a model? an‎d basically, through what sources can these characteristics be known? The results of the research show us that the important and key characteristics should be obtained from the upstream documents of Islamic Republic of Iran. These characteristics which are in fundamental contradiction with the 2030 Document in their intellectual and philosophical foundations help us to introduce an indigenous Iranian and Islamic model. Analytical and descriptive methods of data, documents and sets of rules help us to raise various issues.