مروري بر وضعيت كشاورزي حفاظتي در جهان با تمركز بر يكي ازكشورهاي موفق

كشاورزي حفاظتي يك سامانه نسبتا نوين و نمايان گر اجزاي اصلي يك الگوي جايگزين بوده و مستلزم تغيير اساسي در روش هاي مربوط به عوامل توليد است كه سبب افزايش بهره وري و دستيابي به كشاورزي پايدار مي گردد. هدف از اين مطالعه بررسي وضعيت كشاورزي حفاظتي با تمركز بر آرژانيتن به عنوان يكي از كشورهاي موفق در زمينه اجراي كشاورزي حفاظتي است. روش تحقيق، مبتني بر مرور بهترين شواهد بود كه يك روش حد واسط بين دو روش نگارش مقالات مروري نظام مند و مرور روايتي است. نتايج نشان داد كه پذيرش سامانه كشاورزي حفاظتي به دليل ايجاد بهره وري و عملكرد بيشتر، كاهش هزينه توليد و بهبود سودآوري، انعطاف پذيري بهتر در برابر تنش هاي محيطي، كاهش فرسايش و تخريب خاك و افزايش ماده آلي، به يك سامانه در حال رشد تبديل شده است، به گونه اي كه سطح زير كشت به اين شيوه در جهان از 2.8 ميليون هكتار در سال 1973 به بيش از 180 ميليون هكتار در سال 2016 افزايش يافته است. در آرژانيتن نيز به عنوان يكي از كشورهاي موفق در اين زمينه، كشاورزي حفاظتي يكي از مهم ترين فناوري هاي كشاورزي معرفي شده در دهه هاي گذشته بود كه انجمن هاي خصوصي نقش اساسي در توسعه و ترويج اين سامانه بر عهده داشته اند. نتايج نشان داد كه پذيرش سامانه كشاورزي حفاظتي نيازمند تغيير در رفتار همه ذينفعان بوده و وجود مكانيزم هاي آزمايش، يادگيري، پذيرش و سازگاري از پيش نيازهاي ضروري آن است.