تغييرات سطوح آنزيم‌هاي كبدي تحت تاثير غلظت‌هاي تحت كشنده دي‌كرومات پتاسيم در هامور ماهي لكه زيتوني منقوط (Epinephelus stoliczkae, Day 1875)

اهداف: هدف از اين مطالعه بررسي ميزان تغييرات آنزيم‌هاي كبدي در پلاسماي هامورماهي لكه زيتوني منقوط درياي عمان(Epinephelus stoliczkae)تحت القاي غلظت‌هاي مختلف دي‌كرومات پتاسيم در طي 21روز در شرايط آزمايشگاهي بود. مواد و روش‌ها: 200 قطعه هامورماهي لكه زيتوني منقوط با ميانگين طول كل2.2 ±29.6سانتي‌متر و ميانگين وزن كل92.4 ±389.5گرم از درياي عمان صيد گرديد. جهت اجراي آزمايش سميت تحت كشنده سه تيمار 3.6، 7.31 و14.6ميلي‌گرم بر ليتر كروم (سه تكرار و يك شاهد) انتخاب گرديد. ماهي‌ها به مدت 21روز در معرض كروم قرار گرفتند و در فاصله زماني 0.5، 1، 7، 14 و 21روز پس از شروع آزمايش، به‌منظور اندازه‌گيري سطح آنزيم‌هاي كبدي آسپارتات آمينوترانسفراز(AST)، آلانين آمينوتراسفراز(ALT) و آلكالين فسفاتاز(ALP)، از ساقه دمي ماهي‌ها نمونه خون تهيه شد. سنجش ميزان آنزيم‌ها با استفاده از روش فتومتري انجام و مقادير سنجيده شده برحسب U/Lبيان شد. يافته‌ها: بيشترين و كمترين ميزان آنزيم‌هاي كبدي در هامورماهي لكه زيتوني منقوط به ترتيب برابر بود با: آسپارتات آمينو ترانسفراز=10.28 ±6.29821 ± 198، آلانين آمينوترانسفراز=2.19 ±2.8156 ±38، آلكانين فسفاتاز= 2.76 ±4.17721 ±118U/L. باگذشت زمان، ميزان آنزيم‌هاي كبدي در تيمارهاي مختلف نسبت به گروه شاهد افزايش و اختلاف آماري معني‌داري را نشان داد(0.05 P).در مورد هر سه آنزيم كبدي بيشترين ميزان در تيمار سوم و روز 21و كمترين ميزان در تيمار اول و زمان 0.5روز ثبت شد. نتيجه‌گيري: در اين آزمايش،آنزيم‌هاي كبدي در پاسخ به افزايش غلظت كروم و مدت‌زمان در معرض بودن،افزايش يافتند كه علت آن مي‌تواند آسيب به سلول‌هاي كبدي و درنتيجه آزاد شدن آنزيم‌هاي كبدي در پلاسما باشد. به‌طوركلي مي‌توان آنزيم‌هاي كبدي را به‌عنوان نشانگر زيستي آلودگي در محيط‌هاي طبيعي استفاده نمود.