توزيع زماني و مكاني خرچنگ گونه (Opusia indica (Alcock, 1990 در حراهاي شمال خليج‌فارس (استان هرمزگان)

اين تحقيق با هدف بررسي توزيع زماني و مكاني خرچنگ Opusia indica در ذخيره‌گاه زيست‌كره حرا در خليج‌فارس صورت گرفت. نمونه‌برداري به‌صورت فصلي (چهارفصل) از زمستان 1397 تا پاييز 1398 انجام شد. نمونه‌برداري در پنج منطقه و در هر منطقه از سه زيستگاه با استفاده از كوادرات فلزي به ابعاد 25*25 سانتيمتر صورت گرفت. در هر زيستگاه، عوامل محيطي شامل دما، شوري، اكسيژن محلول، اسيديته به همراه ميزان مواد آلي و دانه‌بندي رسوبات اندازه‌گيري شد. نتايج نشان دادند با افزايش پيچيدگي زيستگاه فراواني و زيست‌توده گونه Opusia indica روند كاهشي دارد. بيشترين فراواني و زيست‌توده ازنظر فصلي، به ترتيب در زمستان و پاييز و كمترين فراواني و زيست‌توده در بهار مشاهده شد كه اختلاف معني‌داري در بين زيستگاه‌ها و فصول وجود داشت (P 0.05). شوري در بين زيستگاه‌ها اختلاف معني‌داري را نشان داد، اما داراي تغييرات فصلي نبود. درحالي‌كه دما در بين زيستگاه‌ها اختلاف معني‌داري را نشان نداد اما داراي تغييرات فصلي بود. در ميزان اكسيژن محلول و اسيديته در بين زيستگاه‌ها و در بين فصول تفاوت معني‌داري مشاهده گرديد. تغييرات معني‌داري بين زيستگاه‌ها و فصول در دانه‌بندي رسوب مشاهده شد درحالي‌كه مقدار مواد آلي فقط اختلاف بين زيستگاه‌ها را نشان داد. همچنين، تحليل همبستگي كندال بين عوامل محيطي (دما، شوري، اكسيژن محلول و اسيديته) با فراواني و زيست‌توده نشان از وجود همبستگي معني‌دار بين اين عوامل محيطي داشت، اما بين فراواني و زيست‌توده با ميزان مواد آلي هيچ همبستگي معناداري مشاهده نشد. نتايج حاصله كمك به درك بهتر وضعيت اين‌گونه در بوم‌سازگان مانگرو مي‌كند.