عنوان مقاله :
بررسي و تحليل بسترها و پيامدهاي حضور وهابيت در الجزايراز 1962 تا 1990 م
عنوان به زبان ديگر :
Study and analysis of the contexts and consequences of the presence of Wahhabism in Algeria; From 1962 to 1990
پديد آورندگان :
منهاجي، مجيد دانشگاه مذاهب اسلامي - گروه تاريخ اسلام، تهران، ايران
كليدواژه :
الجزاير , وهابيت , سلفيه , جريان‌هاي اسلام‌گرا , عبدالحميد بن باديس , شاذلي بن جديد
چكيده فارسي :
موضوع جريان‌سلفي‌وهابي يكي از پيچيده‌ترين موضوعات‌فكري در عرصه‌پژوهش است، كه در سايه پيوند باحكومت آل‌سعود، گسترش فزاينده‌اي در جهان ازجمله شمال‌آفريقا پيدا كرد. وهابيت در الجزاير پيشينه‌اي متمايزتر نسبت به‌كشورهاي‌همجوار همچون تونس و مغرب دارد و بيش از يك قرن پيش از آن‌كشورها وارد الجزاير شده‌است.جريان‌سلفي‌وهابي درالجزاير همواره و در طول‌دهه‌هاي‌مختلف با فراز و نشيب‌هاي‌مختلفي روبروست.وهابيت درالجزاير به‌دلايل‌مختلف ازجمله اقدامات عبدالحميدبن‌باديس، پيش از ديگر كشورهاي همجوار خود، ترويج و گسترش يافت.جريان‌هاي‌سياسي‌اسلام گرا پيوسته از نفوذ سياسي–اجتماعي بالايي درجامعه‌الجزاير برخوردار بوده‌اند و عملكرد اين‌جريان‌ها به‌ويژه پس از استقلال‌الجزاير(1962م)، فراز و نشيب‌هاي زيادي داشته-است. مهم‌ترين عامل‌ايجاد و توسعه فزاينده جريان‌وهابي‌سلفي درالجزاير را بايد درحمايت‌هاي بي‌شمار مادي و لجستيكي عربستان‌سعودي به‌ويژه پس ازسال1973م.به‌دليل افزايش درآمدهاي‌نفتي دانست. ازسوي‌ديگر سياست‌هاي‌سركوب‌گرايانه دوره بومدين و اتخاذرويكردهاي سختگيرانه وي، موجب رشدزيرزميني آنها را فراهم آورد.
پرسش‌هاي اصلي اين‌مقاله عبارتنداز:دلايل پيدايش وهابيت در الجزاير چيست؟پيامدهاي اقدامات وهابيت در الجزاير به‌ويژه در بين سال‌هاي1962 تا1990م. چيست؟
ازيافته‌هاي اين‌پژوهش مي‌توان‌گفت حضور وهابيت در الجزاير پيامدهاي متعددي در برداشته است؛ ازجمله پيدايش القاعده مغرب اسلامي به‌وسيله دروكدل. همچنين بحران1990 تا2005 الجزاير ريشه در اقدامات و بسترسازي‌هاي جريان‌هاي سلفي درالجزاير دارد. عمده فعاليت‌هاي‌جريان‌هاي‌سلفي در دوره شاذلي است؛ زيرا در دوره تقريبا طولاني‌مدت بومدين، همه فعاليت‌هاي‌جريان-هاي‌سلفي سركوب و كنترل مي‌شد.
اين مقاله بارويكردي‌توصيفي-تحليلي، به‌بررسي و نقد بسترها و پيامدهاي حضور وهابيت در الجزاير بين از سال1962 تا1990م، مي‌پردازد.
چكيده لاتين :
The subject of the Wahhabi Salafi current is one of the most complex intellectual topics in the field of research, which,due to its connection with the government of Al-Saud, has become increasingly widespread in the world, including North Africa. Wahhabism in Algeria has a more distinct history than neighboring countries such as Tunisia and the Maghreb, and entered Algeria more than a century ago.The Wahhabi Salafi movement in Algeria has always faced various ups and downs over the decades.
The study of political Islam in general and its internal attitudes in particular is constantly a controversial topic.Among these views, the issue of the Wahhabi Salafi movement is one of the most complex intellectual issues in the field of research,which, thanks to its connection with the Al-Saud government, has become increasingly widespread in the world, including North Africa. Wahhabism in Algeria was promoted before other neighboring countries for various reasons,including the actions of Abdelhamid Ben Badis.
The main activities of Salafi currents in the Shazli period are the new Ben; Because during the almost long period of Boumediene, all the activities of the Salafi currents were suppressed and controlled.This descriptive-analytical article analyzes the content and critiques the contexts and consequences of the presence of Wahhabism in Algeria after independence from1962 to 1990; The main question is: what are the conditions and reasons for the emergence of Wahhabism and the perspective of Wahhabism in Algeria?
عنوان نشريه :
مطالعات بيداري اسلامي
