بررسي انتخاب مواد تغيير فازدهنده در سرمايش غيرفعال براي بهبود تهويه طبيعي و آسايش حرارتي در اقليم گرم و خشك

بخش سرمايش بيشترين سهم مصرف انرژي ساختماني به‌ويژه در اقليم هاي گرم و خشك را به خود اختصاص داده است. ازاين‌رو تأمين انرژي موردنياز  سيستم هاي سرمايشي و راهكارهاي غيرفعال براي كاهش دماي محيط بسيار اهميت مي‌يابد. در اين راستا به‌عنوان يك راهكار، مواد تغيير فاز دهنده با تغيير فاز خود، انرژي را ذخيره و به بهبود تهويه طبيعي و آسايش حرارتي ساكنين كمك مي  نمايند. اين مواد بر اساس ساختار شيميايي و نقطه ذوب خود، داراي انواع گوناگوني هستند. در اين جهت، انتخاب PCM مناسب، بر اساس ويژگي‌ها و كاربرد آن جهت بهبود تهويه طبيعي و سرمايش در ساختمان‌ها بسيار قابل‌توجه است. اين پژوهش به بررسي ويژگي ها و رفتار مواد تغيير فاز دهنده جهت استفاده در سيستم هاي سرمايش غيرفعال ساختماني و تهويه طبيعي به كمك مرور و تحليل مطالعات و اسناد معتبر مي‌پردازد. درنهايت با توجه به نوع و كاربرد ماده تغيير فاز دهنده،  PCM بهينه با نقطه ذوب مناسب جهت ايجاد شرايط آسايش حرارتي و تهويه طبيعي در محيط ارائه مي‌شود. به‌عنوان يك نتيجه، استفاده از  PCM با نقطه ذوب 28 درجه سانتي گراد مي تواند شرايط دمايي محيط را در محدوده آسايش حرارتي قرار دهد و نيز بهبود شرايط آسايش حرارتي و تهويه طبيعي را منجر گردد.