مروري بر روش‌هاي مدرن توليد و ذخيره‌سازي هيدروژن و استفاده از آن به عنوان منبع انرژي پايدار

با افزايش سطح رفاه و توسعه‏ ي اقتصادي جوامع، تامين انرژي پايدار به عنوان موتور محرك رشد به يكي از چالش‏ هاي اساسي بشر تبديل شده است. در دهه‏ هاي اخير مصرف بي رويه سوخت‏ هاي فسيلي نگراني ‏هايي را در مورد امنيت انرژي و تغييرات آب و هوايي ايجاد كرده ‏است. از اين رو استفاده از منابع انرژي تجديدپذير و پايدار در اولويت قرار گرفته ‏است. يكي از منابع انرژي تجديدپذير كه از راندمان تبديل بالايي برخوردار است فناوري هيدروژن و پيل سوختي مي باشد. توليد انرژي الكتريكي از ساير منابع تجديدپذير نظير باد، خورشيد، برق ‏آبي و زمين‏ گرمايي به دليل وابستگي به شرايط محيطي و اقليمي داراي محدوديت‏ هاي متعددي هستند. در ميان گزينه ‏هاي سبز معرفي شده، هيدروژن به دليل فراواني و تنوع منابع توليد، به گزينه اي منطبق بر مولفه ‏هاي توسعه پايدار براي توليد و ذخيره انرژي تبديل شده است. هيدروژن به دليل بهره ‏وري انرژي بالقوه بالا و توليد آلاينده هاي كم، يك حامل انرژي جذاب براي توليد انرژي الكتريكي و كاربردهاي حمل و نقل محسوب مي‏شود. در حال حاضر بخش اعظم (بيش از 90 درصد) هيدروژن موردنياز از منابع هيدروكربني توليد مي شود. تقاضاي جهاني براي مصرف هيدروژن در حدود 70 ميليون تن مي باشد كه بيش از 93 درصد آن صرف پالايش سوخت‏ هاي فسيلي و توليد مواد شيميايي مي‏ شود. در اين پژوهش به بررسي فرايندهاي مطرح در حوزه ‏ي توليد و ذخيره‏ سازي هيدروژن پرداخته شده‎است.