ارزيابي و سطح‌بندي مناطق شهري از لحاظ توسعه‌يافتگي فرهنگي با تلفيق عملگر فازي GIS و Spss (نمونه موردي: مناطق چهارگانه شهر اروميه)

يكي از بحث‌انگيزترين مباحث به‌ويژه در جوامع درحال‌توسعه، موضوع فرهنگ و توسعه آن است. توسعه به ‌عنوان فرايندي چند بعدي، تلاشي براي بهبود زندگي مادي و معنوي انساني، و فرهنگ، به‌منزله بنيان زندگي فكري و معرفتي جامعه محسوب مي‌شود. ارتباط متقابل اين دو امكان رشد توانايي‌هاي انسان را فراهم مي‌آورند. توسعه فرهنگي زيربناي توسعه پايدار شمرده مي‌شود. لذا توسعه شهري زماني پويا خواهد بود كه در ارتباط نزديك با توسعه فرهنگي و درواقع بخشي جدايي‌ناپذير از آن باشد. در اين راستا هدف از اين مقاله بررسي چگونگي يا نحوه برخورداري مناطق چهارگانه شهر اروميه از لحاظ شاخص فرهنگي، به‌منظور دستيابي به ميزان نابرابري‌هاي ناحيه‌اي مي‌باشد. با توجه به مؤلفه‌هاي موردبررسي، رويكرد حاكم بر اين پژوهش «توصيفي _ كمي و تحليلي» است. جامعه آماري پژوهش، مناطق چهارگانه شهر اروميه را شامل مي‌شود كه براي تجزيه‌وتحليل داده‌هاي پژوهش آزمون‌هاي (ANOVA, Independent samples T test, Tukey HSD) در نرم‌افزار SPSS، و همچنين عملگر (Gama Fuzzy) در نرم‌افزار Arc GIS استفاده‌شده است. نتايج مطالعه حاضر حاكي از آن است كه منطقه 3و 4 شهر اروميه با ميانگين (24.38 و 24.08) به‌عنوان گزينه برخوردار، از اولويت بهتر توسعه نسبت به دو منطقه ديگر برخوردار هستند، و مناطق 1و2 به ترتيب با ميانگين (21.46 و 22.74). به‌عنوان مناطق محروم از لحاظ توسعه فرهنگي شناخته مي‌شوند. البته اين امر در عملگر(0.7Gama ) با جزئيات دقيق‌تري نشان داده‌ شده است كه همگي مبين وجود نابرابري‌هاي ناحيه‌اي موجود در شهر اروميه است.